Witold Gombrowicz

Witold Gombrowicz- urodzony 4 sierpnia 1904 roku w Małoszycach, zmarł 24 lipca 1969 roku w Vence- jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, również uznawany za takiego na świecie. Oprócz powieści pisał nowele i dramaty. Trzy razy był nominowany do literackiej nagrody Nobla( w latach 1966, 1968, 1969), jednak nigdy jej nie otrzymał.

Witold Gombrowicz urodził się w dosyć majętnej rodzinie, jeszcze będąc dzieckiem jego rodzice wraz z nim przenieśli się do Warszawy. Gombrowicz ukończył gimnazjum i zaczął studiować prawo na Uniwersytecie Warszawskim w 1922 roku. Po studiach wyjechał na rok do Paryża, gdzie początkowo miał kontynuować naukę, jednak zamiast tego cieszył się w licznych wyjazdów nad Morze Śródziemne i młodzieńczych kontaktów z innymi studentami. Wrócił do kraju, gdzie starał się o miejsce w zawodzie, jednak szybko porzucił ten pomysł. Próbował napisać swoją pierwszą powieść, jednak zniszczył ją i pozostała po niej tylko legenda. Pod koniec lat 20 i początku 30, pisał opowiadania, które zostały później wydane drukiem pod zbiorczą nazwą ,,Pamiętnik z okresu dojrzewania”. Swoje próby literackie, publikował w gazecie, jednak nie cieszyły się one wielką popularnością. W międzyczasie Gombrowicz uczęszczał do klubów młodej inteligencji. Sławę i rozgłos przyniosła mu jego powieść ,,Ferdydurke”, która została wydana w 1937 roku. 29 lipca 1939 roku, Gombrowicz, jako dziennikarz, wypłynął w rejs polskim statkiem do Argentyny. Gdy w Buenos Aires dowiedział się o wybuchu II wojny światowej, postanowił przeczekać wojnę w Ameryce Południowej. Do końca lat 40 wraz z przyjaciółmi próbował odnaleźć się na nowym kontynencie jako literat. Przełożenie na język hiszpański ,,Ferdydurke” i wydanie jej w Argentynie, nie przyniosło mu tej samej sławy co w Europie. Podobnie jak z napisanym i wydanym tam dramacie ,,Ślub”. Obie te książki przeszły bez większego echa, przez co nasz autor, musiał szukać innej pracy, aby przeżyć. Od 1947 roku przed 8 lat pracował w banku. W 1950 roku udało mu się nawiązać kontakt z Jerzym Giedroyciem, dzięki czemu Gombrowicz zaczął publikować do francuskiej gazety ,,Kultura”, gdzie później zaczęły ukazywać się jego ,,Dzienniki” wydawane w odcinkach. W 1953 roku ukazała się jego kolejna wybitna powieść ,,Trans-Atlantyk”. W roku 1956 jego książki zostały wydane w Polsce, jednak już dwa lata później władze komunistyczne ich zakazały. W latach 60 zyskał wielką sławę w Europie, głównie za sprawą tłumaczeń innych dzieł, oraz swoim kolejnym dwóm powieściom ,,Pornografia” i ,,Kosmos”. W 1963 roku powrócił do Europy, również statkiem i zamieszkał w Vence.