Zbigniew Nienacki

Nazwisko Z b i g n i e w a N i e n a c k i e g o jak się okazuję jest jedynie pseudonimem Z b i g n i e w a T o m a s z a N o w i c k i e g o, urodzonego 1 stycznia 1929 roku w Łodzi i autora bardzo znanej serii książek o panu Tomaszu zwanym Panem Samochodzikiem. Był synem Jana i Cecylii, dyrektora Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika oraz nauczycielki plastyki i języka polskiego.

Jako młody chłopak w 1940 roku został razem z całą z rodziną wysiedlony ze swojego miasta na wieś do Słupi Skierniewickiej. Swojej bujnej wyobraźni zawdzięcza umiejętność opowiadania najrozmaitszych historii przez wiele godzin będąc zaledwie ośmioletnim chłopcem. Mając tylko dwanaście lat powiedział, że zostanie pisarzem. I tak się stało. Zanim to jednak, młody Nienacki musiał paść krowy, kopać ziemniaki i pomagać przy żniwach.

Po zakończeniu wojny pisarz powrócił do Łodzi, rozpoczął naukę w Liceum i będąc tam podjął swoją pierwszą próbę spisania własnych historii. I tak w 1946 roku powstała powieść dedykowana młodzieży pod tytułem „Związek Poszukiwaczy Skarbów”.

Po szkole średniej Nienacki wyjechał na jakiś czas do Szklarskiej Poręby, gdzie pracował jako wychowawca w Domu Dziecka Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W tysiąc dziewięćset czterdziestym ósmym rozpoczął studia w Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Po roku otrzymał stypendium we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie. Przebywał tam jednak jedynie pierwszy rok, ponieważ doświadczając ideologii stalinizmu ponieważ nie mógł zaakceptować tzw. kultu jednostki został wyrzucony za „postawę antystalinowską”. Powrócił do rodzinnego miasta.
Jednak i tam nie było kolorowo, bo otrzymał „wilczy bilet”, czyli zakaz dalszego kształcenia oraz drukowania swoich utworów. W 1950 roku na próbę złożył w wydawnictwie „Czytelnik” do druku swoją pierwszą powieść dla młodzieży „Chłopcy”.

W 1950 roku na próbę złożył do druku w wydawnictwie „Czytelnik” swoją pierwszą powieść dla młodzieży „Chłopcy”. Niestety oświadczono mu, że w Polsce nigdy niczego nie opublikuje. Jednak pisarz się nie poddawał i zgodnie z poradą pewnego dygnitarza partyjnego zaczął publikować pod pseudonimem.
Po drodze miał posadę w dziale rolnym w „Gazecie Robotniczej”, a także kierował działem reportażu w tygodniku „Odgłosy”, dzięki czemu stał się doskonałym dziennikarzem. Aż w końcu lata sześćdziesiąte przyniosły Nienackiemu możliwość zajęcia się pisarstwem „na pełny etat”.
Po kolei powstawały poszczególne powieści np. „Skarb Atanaryka”, „Worek Judaszów”, czy „Pozwolenie na przywóz lwa”.

W 1964 roku powstał pierwszy tom z serii przygód Pana Tomasza:

W roku 1964 powstał pierwszy tom z serii przygód Pana Samochodzika: „Wyspa złoczyńców”, a dalej kolejne części: „Templariusze” i „Księga strachów”. W międzyczasie ożenił się z Heleną Dębską, z którą miał jednego syna Marka. Jednak w 1964 roku zostawił żonę i dziecko i wyjechał do Jerzwałdu, aby kontynuować swoją karierę pisarza.
Tam związał się z dużo młodszą od siebie Alicją Janeczek.

Tam też powstały kolejne powieści, które przyniosły mu ogromny sukces: