Charles Perrault

Charles Perrault – Biografia’Charles Perrault urodził się dwunastego stycznia 1628 roku jako najmłodszy syn Pierre’a Perrault i Pâquette Le Clerc. Jego ojciec , Pierre, stanowił część paryskiego parlamentu. Charles w wieku ośmiu lat wstąpił do kolegium Dormans-Beauvais. Jego naukę w tej szkole w 1664 roku zakończył jego konflikt z nauczycielem filozofii. W związku z tym, wraz ze swoim przyjacielem Beurainem opuścił progi szkoły, co oznaczało, że dalszą edukację musieli kontynuować we własnym zakresie.W 1651 roku, w wieku 23 lat Charles zdał egzamin z prawa rzymskiego i cywilnego. Otrzymał on wówczas licencję na adwokata. Jego kariera jako prawnik była jednak ograniczona. W związku z tym, przez dziesięć lat identyfikował się on jako zastępca swojego brata , głównego poborcy podatków. Charles Perrault już od przedwczesnych lat próbował zmierzyć się z twórczością literacką. W okresie nauki własnej we współpracy z przyjacielem Beurainem oraz braćmi napisał trawestację szóstej księgi Eneidy Wergiliusza. W 1653 roku został natomiast opublikowany kolejny poemat autorstwa Charlesa i Claude’a oraz Beuraina . Był on stworzony w oparciu o jeden z poematów epickich Owidiusza. Autor, pełniący funkcję zastępcy brata często kontaktował się z wieloma osobami. Bywał on m.in. w towarzystwie pisarki Madeleine de Scudery. Skutkiem takich więzi było tworzenie przez niego utworów, które zgadzały się z francuską estetyką . Perrault był również twórcą tekstów okolicznościowych hagiograficznych wobec władz. W swoich utworach wychwalał m.in. ślub Ludwika XIV z Marią Teresą Austriaczką, pokój pirenejski oraz kupno Dunkierki. Twórczość Charlesa Perrault’a szybko wzbudziła zainteresowanie Mazzariniego. Zaś po śmierci Mazzariniego utworami Perrault’a zafascynował się nowy minister finansów, Jean Baptiste Colbert. Dzięki temu wyjątkowemu uznaniu Charles został sekretarzem najnowszej Akademii Inskrypcji i Medali, stworzonej przez nowego ministra. Miał on za zadanie projektowanie zdobień królewskiego pałacu, oprawianie uroczystości oraz układanie dewiz. Od roku 1664 zastąpił Colberta w pracy przy nadzorowaniu budowy wersalskiego pałacu. Gdy jego brat, Pierre, wpadł w długi i nadużył finansowo dochody z podatków, Charles nie potrafił go ochronić przed utratą pracy. Z jego pomocy korzyści wyciągnął wówczas kolejny z braci, Claude Perrault. Z wykształcenia był lekarzem, jednak największym zamiłowaniem obdarzał on dziedzinę architektury. Według zlecenia Charlesa przyjęto go do Akademii Nauk, gdzie decydowano wówczas o kształcie jednej z pierzei Luwru. To właśnie tam opisywana przeze mnie osoba przyczyniła się do odrzucenia tymczasowego projektu i mianowania swojego brata jako jednego z członków zarządzającej komisji.Jednym z opiewających poematów autorstwa Charlesa Perrault’a jest ,,La Peinture”. Jest w nim wychwalana twórczość nadwornego malarza Le Bruna. W tym utworze Perrault oddaje także hołd królowi. Tym samym sposobem po raz pierwszy przystąpił otwarcie do nieporozumienia nowożytników wraz ze starożytnikami. Był to trwający od XVI wieku spór pomiędzy zwolennikami starożytnych wzorców doskonałości a zwolennikami wzorców współczesnych. Celem tych kłótni było m.in. wywnioskowani