Carlo Collodi

Carlo Collodi, a prawidłowo Carlo Lorenzini, urodzony we Florencji w 1826 pochodził z biednej, chłopskiej rodziny i miał dziesięcioro rodzeństwa, jednak większość z nich zmarła w młodym wieku. Collodi nie był jednak typowym Florentczykiem- nie pociągała go kariera bankiera- wolał pisać. Poza tym nie cechował się- jak typowy Florentczyk- zapobiegliwością, praktycznością ani trzeźwością. Jego życie przypadło na trudny dla jego ojczystych Włoch okres ponieważ kraj ten aż do połowy XIX wieku był rozbity na ogromne ilości mniejszych państewek które toczyły ze sobą wojny. W niektórych walkach on sam brał udział. Całe życie interesował się także polityką. Od 1848 przez 12 lat służył w armii włoskiej. Pisał w epoce pozytywizmu. Jako dwudziestoletni mężczyzna założył magazyn ,,Il lampione’’- magazyn ten został przez władze zamknięty zaledwie po roku. Nie przeszkodziło to jednak Collodiemu w kontynuacji kariery. Został dziennikarzem zabierającym głos w najważniejszych dla Włoskiego społeczeństwa sprawach. Carlo w 1856 roku wydał powieść pt. ,,In vapore’’- Kiedyś była popularna, jednak dziś jest mało znana ( poza tym nie została napisana dla dzieci- Collodi dopiero później zaczął pisać bajki dla dzieci) a także przyjął pseudonim Collodi- pod którym jest teraz znany przez wszystkie dzieci. Collodi było włoskim miastem w którym urodziła się Angiolina Orzali- matka pisarza. Collodi, mając prawie pięćdziesiąt lat wydał książkę pt ,,Racconti delle los’’ zawierającą przekład bajek Charlesa Perraulta. Collodi nie był typowym Florentczykiem- nie pociągała go kariera bankiera- wolał pisać. Poza tym nie cechował się- jak typowy Florentczyk- zapobiegliwością, praktycznością ani trzeźwością. Kilka lat później wysłał do swojego rzymskiego przyjaciela- Właściciela gazety- opowiastkę, którą określił jako ,,głupstwo’’, jednak główna postać- Pinokio- bardzo przypadła do gustu rzymskiemu wydawcy i czytelnikom (w latach 1881-1882 opublikowano jej piętnaście rozdziałów). Wspaniała opowieść o drewnianej kukiełce borykającymi się z róznymi przygodami i marzącej o tym by stać się prawdziwym chłopcem. Co ciekawe, w pierwotnej wersji Pinokio na końcu Pinokio umierał. Czytelnicy nie chcieli jednak by pisarz na tym skończył, i Collodi za namową Rzymianina dopisał kolejną część książki, w której Pinokio zostaje uratowany i kontynuuje swoje przygody, a na końcu postanawia się poprawić i przemienia się w człowieka. Pinokio był wcześniej wydawany w odcinkach w dziecięcej gazecie ,,Il Giornale dei Bambini’’ jako ,,Historie marionetki’’. Collodi nie miał pojęcia, że jego dzieło stanie się aż tak popularne. Zmarł w 1890 roku, a dwa lata później ,,Pinokio’’ został przetłumaczo