Maria Dąbrowska

Maria Dąbrowska to polska eseistka, powieściopisarka i dramatopisarka. Była także tłumaczką literatury angielskiej, duńskiej i rosyjskiej. Jest uważana za jedną z ważniejszych polskich powieściopisarek w XX wieku. Do jej najsłynniejszych dzieł należą kultowe „Noce i dnie” . Za ten cykl powieściowy została pięciokrotnie nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (w latach: 1939, 1957, 1959, 1960 i 1965).
Maria Dąbrowska (nazwisko panieńskie: Szumska) urodziła się 6 października 1889r. w Russowie (woj. wielkopolskie). Wywodziła się z rodziny szlacheckiej, jej rodzicami byli: ojciec – Józef Szumski (powstaniec styczniowy) oraz matka – Ludomira z Gałczyńskich. Maria wychowała się w dworku w rodzinnej wsi pod Kaliszem, gdzie obecnie znajduje się muzeum poświęcone jej pamięci. W młodości uczęszczała do szkół prywatnych: Heleny Semadeniowej w Kaliszu oraz Pauliny Hewelke w Warszawie. Następnie w latach 1907–1914 studiowała na zagranicznych uniwersytetach. Edukowała się w Szwajcarii (Lozanna) oraz Belgii (Bruksela) w zakresie nauk przyrodniczych, ekonomii oraz socjologii. Przebywała także w Londynie jako stypendystka Fundacji Kooperatystów. Podczas studiów ukształtowała swe lewicowe poglądy. Była tolerancyjna wobec osób homoseksualnych. Czuła się zarazem chrześcijanką, dlatego też w swoim testamencie zażądała pogrzebu w obrządku katolickim. Maria związała się z nurtami niepodległościowym oraz ideą spółdzielczości. Została zwolenniczką Edwarda Abramowskiego. Należała do Rady Ligi Kobiet Polskich Pogotowia Wojennego. Za granicą poznała swego męża, Mariana Dąbrowskiego. Był on działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej oraz przyjacielem marszałka Józefa Piłsudskiego. Maria i Marian żyli w jak na tamte czasy nowoczesnej i otwartej formie związku. Dlatego też artystka w 1916r. miała romans z Henrykiem Szczyglińskim, co trwało kilka miesięcy. Po śmierci męża jej nowym towarzyszem został ich wspólny znajomy – Stanisław Stempowski. Był on związany z Dąbrowską do grobowej deski, czyli do roku 1952. Jednak ta relacja nigdy nie została zalegalizowana, ponieważ Stempowski posiadał żonę, z którą nie chciał się rozwodzić z uwagi na wspólne dzieci. Maria swoją pierwszą pracę rozpoczęła w szkole w Kaliszu jako nauczycielka geografii. Następnie pracowała w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Zrezygnowała z kariery, by w pełni oddać się pracy literackiej. Początkowo zajmowała się publicystyką w gazetach „Głos Kaliski” i „Zaranie”. Jej debiutem stał się zbiór opowiadań pt. „Gałąź czereśni”. W swoich utworach poruszała kwestie historyczne, głównie Powstania Warszawskiego, komunizmu, a także sprawy Żydów i chłopów. Jej poglądy przekładały się na twórczość. Inspiracje do bohaterów i świata przedstawionego pobierała z otaczającej ją rzeczywistości. W czasie tworzenia zwracała uwagę na wiele szczegółów i dopra