Wisława Szymborska

Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 roku w Kórniku koło Poznania. Była polską Noblistką, poetką, krytyczką oraz tłumaczką. W 1929 roku przeprowadziła się z rodzicami i siostrą do Krakowa, uczyła się tam w szkole powszechnej, potem w Gimnazjum Sióstr Urszulek, zaś kilka lat potem Wisława udała się na Uniwersytet Jagielloński na dalszą naukę, gdzie wybrała socjologię i polonistykę, lecz po dwóch latach nauki rzuciła studia z powodu marksistowskiej nudy.
W 1945 roku Szymborska doznała sukcesu ponieważ w ,,Dzienniku Polskim” debiutowała swoim wierszem ,,Szukam słowa” ,który był skrócony przez redakcję, Adam Włodek który tym czasem był w redakcji określał jej wiersze jako słabe. Po dłuższym czasie widywania się, Szymborska i Włodek zakochali się w sobie, dlatego też wzięli ślub, był to rok 1948, tuż po tej uroczystości zamieszkali razem w Domu Literatów, przy Krupniczej. Ich ślub dał im dużo dobrego, między innymi wenę twórczą, którą zdobywali dzięki sobie ponieważ, Adam ukazał się książką ,,Mruczek w butach” która była ilustrowana przez jego żonę, zaś jego ukochana Wisława w 1952 roku wydała swój pierwszy tom ,,Dlatego żyjemy” od razu po tym przyjęto ją do Związku Literatów Polskich i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Wisława Szymborska w 1953 roku objęła stanowisko kierownika działu poezji w ,,Życiu Literackim”, promowała ona na łamach pisma między innymi Białoszewskiego, Herberta i Zagajewskiego.
Przez kolejny rok opublikowała tomik Pytania zadawane sobie, po tym od razu rozstała się z mężem lecz, nie pożegnała się z nim na zawsze ponieważ, zostali przyjaciółmi, po rozwodzie wydała następny tom czyli ,,Wołanie do Yeti” i wyjechała do Paryża na stypendium gdzie
w Maisons-Laffitte odwiedziła w Instytucie Literackim, Jerzego Giedroyca. Mówiono i dostrzegano, zresztą Wisława sama dostrzegała, że powoli kończy jej się tak zwany romans z władzą. Choć jeszcze przez wiele lat publikowała swoje dzieła, w 1963 roku nagrodzono ją nagrodą Ministerstwa Kultury, po czym przeprowadziła się do małego bloku. Szymborska raz ostatni stanęła po stronie rządu aby podpisać protest przeciwko ,,Listowi 34”.
W 1966 roku wyrzucono z uniwersytetu, Leszka Kołakowskiego z tego też powodu Wisława nie mogła im tego wybaczyć, dlatego też zaprotestowała i porzuciła Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą, niestety od tego czasu poetka była kojarzona ze środowiskiem opozycyjnym. Rok potem wydała kolejny tomik ,,Sto pociech” natomiast tuż po wydaniu, oznajmiła wszystkich nowiną która poinformowała nas a zarazem zaskoczyła o związku Wisławy Szymborskiej i Kornela Filipowicza, ich związek trwał dwadzieścia trzy lata, po czym się skończył z powodu śmierci Kornela w 1990 roku, po jego śmierci wydano wiersz ,, Kot w pustym mieszkaniu ” który niestety nie został publicznie przec