Aldous Huxley

Aldous Leonard Huxley (ur. 26 lipca 1894 w Godalming, zm. 22 listopada 1963 w Los Angeles) był angielskim powieściopisarzem, nowelistą, eseistą a także poetą. Jego ojcem był Leonard Huxley, który był wydawcą literackim, zaś Dziadkiem Thomas Huxley, ceniony biolog oraz eseista. Początkowo pisarz kształcił się w domu, następnie zaś w cenionej szkole średniej Eton College. Studia podjął w Uniwersytecie Oxforda, jednakże z powodu zagrożenia utratą wzroku będzie musiał na pewien czas zarzucić edukację, z powodu tejże to ślepoty nie weźmie czynnego udziału jako żołnierz I Wojny Światowej. Dopiero w 1935r. pisarz odzyska pełną sprawność oczu, całkowitą zdolność widzenia. W 1919r. Podejmie pracę dla wydawnictwa “Atheneum” , następnie zaś dla “ Westminster Gazzette”. W latach 20. XX w. wiele czasu spędzi na podróżach, Początkowo Huxley będzie tworzył poezję, jednakże w późniejszym okresie odkryje u siebie zamiłowanie do prozy. Pierwszą powieścią którą wyda będzie “ Crome Yellow”, nastąpi to w 1921r. Dziełem życia Huxleya okaże się “Nowy, wspaniały świat”. Huxley był pod wpływem teorii Karola Darwina, nadużywał środków psychoaktywnych w tym LSD. Huxley w “Nowym, wspaniałym świecie” przenosi nas w 600 lat do przodu, widzimy pewne nawiązania do tzw. “teorii Pawłowa” i Jego eksperymentów nad warunkowaniem. Pozycja ta stanowi przestrogę dla tych członków społeczeństwa którzy przedkładają komfort nad wolność oraz indywidualizm. “Nowy, wspaniały świat” Huxleya to świat gdzie nie będą obowiązywać normy społeczne, zaniknie moralność, członkowie społeczeństwa będą znajdywały się pod wpływem narkotyku o nazwie “soma”. Powieść jest dystopią. Pod koniec życia napisze “Wyspę”, jakby w kontrze w stosunku do “Nowego wspaniałego świata”, choć część krytyków literackich nie zgadza się z takim stwierdzeniem. “ Wyspa” stanowi zbiór zasad jakimi zdaniem pisarza należy kierować się w życiu. Jest to pozycja niezmiernie ważna, świat w którym nic nas nie dotknie, świetne dzieło pełne ironii, żartu, również abstrakcji, stanowi teatr absurdu. Aldous Huxley zostanie zapamiętany również jako filozof, głównie przez środowiska New Age, które przyjmą od Niego koncepcję “filozofii wieczystej”, jej założenia zostały opracowane w Jego książce pod tym samym tytułem. Pisarz będzie znajdywał się pod wpływem filozofii indyjskiej, skupi się na medytacji oraz przejdzie na wegetarianizm. Filozofia wieczysta swoimi korzeniami sięga do filozofii indyjskiej, bez tej fascynacji pisarza taka koncepcja nigdy by się nie narodziła. Po zakończeniu II Wojny Światowej, Brytyjczyk Huxley podejmie starania by otrzymać amerykański paszport, podanie zostało odrzucone gdyż władze amerykańskie miały za złe Jego pacyfizm podczas wojny, unikanie walki zbrojnej. Po wojnie skupi się nad badaniami dot. psychodelicznych substancji. Swoje doświadczenia z narkotykami opisze w dziele “Drzwi percepcji”, który to esej wydany w 1954r. okaże się “biblią hipisów”. Zwierzy się w tej pracy jakie stany przeżywa�