Włodzimierz Majakowski

Włodzimierz Majakowski był radzieckim poetą i dramaturgiem, przedstawiciele kubofuturyzmu okresu rosyjskiego srebrnego wieku, urodzonym w gruzińskim Baghdati( w tamtych czasach była to gubernia kutaiska Imperium Rosyjskiego), w 1893r., po śmierci Ojca w 1896r. przeniósł się z Matką do Moskwy. W latach 1910- 1913 tworzył futurystyczne manifesty poetyckie. Poeta od młodych lat sympatyzował z bolszewizmem, radykalnym lewicowcem był za to więziony przez władze carskiej Rosji. W okresie lat 1911- 1914 studiował w Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Moskwie. Majakowski był futurystą, członkiem grupy Hylaea, wraz z innymi artystami wydał manifest “ Policzek smakowi powszechnemu”. Po Rewolucji Październikowej malował obrazy propagandowe, był twórcą propagandowym . Nie traktował rewolucji w sposób dogmatyczny. Wstąpił do Rosyjskiego Stowarzyszenia Pisarzy Proletariackich. Z czasem coraz bardziej zaczął krytykować Październik, prowadził polemiki z socrealistami. W pewnym momencie zaczął być oskarżany o rewizjonizm, o odejście od doktryny MELS. Utwory Majakowskiego często przywoływane były w okresie późnego stalinizmu Poeta wiele wymagał od siebie i od innych, podczas urodzin przyjaciele chcieli sprawić Mu niespodziankę wystawiając sztukę “Pluskwa”, Majakowski był niezadowolony, uważał środki artystyczne za amatorskie. Do dziś nie wiemy jak naprawdę umarł genialny twórca, czy była to śmierć samobójcza czy też został zamordowany. Poeta jest symbolem hasła iż “rewolucja zjada swoje własne dzieci”, przed śmiercią napisał list kierowany do Ukochanej “ Lili kochaj mnie”. W latach 20. XX w. za granicą kojarzony był bardziej z tworzonego futuryzmu aniżeli z zaangażowania w idee bolszewizmu. Pod wrażeniem Majakowskiego był m.in. Julian Tuwim. Po przyjeździe Majakowskiego w 1927r. do Warszawy nie zostawił po sobie najlepszego wrażenia, Władysława Broniewskiego zraził tym iż nie doceniał Siergieja Jesienina. Przebywając w Warszawie poeta unikał picia wódki, prezentował się jako “burżuj”. Z Paryża do Rosji Sowieckiej przywiózł nowy model Renault, co w “Kraju Rad” oznaczało przynależność do absolutnej elity finansowej. Poeta napisał wiersz o towarzyszu W. I. Leninie, który do dziś jest uważany za bardzo dobry.

“Mówimy – Lenin, a w domyśle – partia,

Mówimy- partia, a w domyśle – Lenin”

Najważniejszą rzeczą w życiu według Majakowskiego była miłość.

Miłość jest życiem, jego największą wartością.

To właśnie w niej rozkwitają wiersze, czyny i wszystko inne.

Miłość jest sercem całości.

Kiedy serce stanie, umiera wszystko inne,

wszystko staje się zbędne, bezużyteczne…

Majakowski stał w obronie konstruktywizmu. Artysta był liberałem odległym od radzieckiego konserwatyzmu. W 1915r. zaczął spotykać się z Elsą Kagan, jednak pokochał Jej siostrę Lili Brik, będącą już mężatką. Majakowski żył w trójkącie z Lili oraz z Jej mężem Osipem, co spowodowało towarzyski skandal. Po Rewolucji Październikowej Majakowski stał się poetą docenianym przez lenin