Antoni Słonimski

Antoni Słonimski – Polak pochodzenia żydowskiego. Był poetą, prozaikiem, satyrykiem, felietonistą, dramatopisarzem, grafikiem, malarzem, rysownikiem oraz krytykiem literackim i teatralnym. Założył kabaret ,,Pod Picadorem” oraz grupę literacką ,,Skamander”.

Życiorys:

Antoni Słonimski urodził się 15 listopada 1895 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny żydowskiego pochodzenia. Jego ojcem był Stanisław Słonimski, a matką Maria Eugenia Goldman. Wiele osób w jego rodzinie było znanymi naukowcami, między innymi jego ojciec, dziadek czy też pradziadek. Antoni uczył się w Gimnazjum imienia Jana Kreczmara, a następnie w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie na kierunku rysunek i malarstwo, który ukończył w 1917 roku. Już w czasie studiów oraz jeszcze 2 lata po nich współpracował z tygodnikiem ,,Sowizdrzał”, na początku rysując i pisząc podpisy pod karykaturami, później już jako felietonista i recenzent. W następnych latach współpracował też z takimi czasopismami jak choćby ,,Kurier Polski, czy też miesięcznik ,,Pro arte”. Debiutował w 1913 roku wierszem pod tytułem ,,Wiersz o poecie” na łamach czasopisma ,,Złoty Róg”, jednak za swój prawdziwy debiut zawsze uważał sonety o tytułach ,,Botticelli”, ,,Leonardo” oraz ,,Michał Anioł” opublikowane w roku 1918 w ,,Kurierze Warszawskim. W tym samym czasie Antoni pisał też lirykę ekspresjonistyczną. Rozważał w niej prawdziwą rolę poety w niepodległym kraju oraz poruszał aktualne problemy. Uważał, że poeci powinni tak działać słowem, aby zmuszać społeczeństwo do wysiłku prowadzącego ku rozwojowi intelektualnemu ludzi. Słonimski praktycznie od samego początku w swojej poezji promował postawę pacyfistyczną. Razem z Julianem Tuwimem i Janem Lechoniem założyli 20 listopada 1918 roku kabaret literacki o nazwie ,,Pod Picadorem”. Czytali oni w kawiarni swoją poezję, której po zapłaceniu mógł posłuchać każdy chętny. Później, gdy dołączyli do nich Jarosław Iwaszkiewicz oraz Kazimierz Wierzyński wspólnie stworzyli grupę literacką o nazwie ,,Skamander”, w której skupiali się przede wszystkim na miesięczniku o takiej samej nazwie. W przedwojennej Warszawie byli oni bardzo popularni. Słonimski pisał jednak nie tylko klasyczną poezję, ale również satyrę, którą czytelnicy bardzo cenili. Od roku 1920 bardzo często nawiązywał współpracę z różnymi kabaretami z całej polski. W dodatku od roku 1920 do 1925 razem z Julianem Tuwimem przygotowywali dodatki na prima aprilis do ,,Kuriera Polskiego”. Słonimski uwielbiał też tak zwany ,,pure nonsense”, czyli w zasadzie bezsensowne, absurdalne wręcz utwory. Dlatego stworzył choćby alfabetyczny spis liczb od 1 do 100, w którym alfabetycznie poukładał słowne zapisy wszystkich liczb od 1 do 100. W taki sam sposób stworzył też spis dwuna