William Wharton

William Wharton, a właściwie Albert William du Aime to amerykański psycholog, pisarz i malarz. Swój pseudonim artystyczny stworzył zestawiając ze sobą swoje drugie imię i panieńskie nazwisko mamy. Był laureatem wielu nagród. Najważniejsze osiągnięcie to National Book Award, otrzymał je swoją debiutancką powieść pt. „Ptasiek”. Urodził się w 1925 roku w Filadelfii, a zmarł w 2008 roku w Encinitas. Był niezwykle wrażliwym i utalentowanym pisarzem. Napisał powieści, które były oceniane przez krytyków, ale przede wszystkim uwielbiane przez czytelników.
Wharton nie pochodził z inteligenckiej rodziny, tylko z robotniczej. Większość swojego życia spędził w Europie, we Francji. Jego prawdziwe nazwisko – Albert du Aime wskazuje na francuskie pochodzenie. W czasie II wojny światowej zgłosił się ochotniczo do armii amerykańskiej i walczył na terenie Europy. Gdy został ranny, udał się do Ameryki. Rany, które wówczas odniósł sprawiły, że do końca życia nie był już tak sprawny jak przed wydarzeniami sprzed wojny. Niewątpliwie musiało to wpłynąć na jego twórczość i wrażliwość. Renta inwalidzka, którą otrzymał pozwoliła mu na ukończenie studiów na wydziale sztuk pięknych University of California, co było pozytywną stroną tych traumatycznych zdarzeń. Wkrótce zdobył też doktorat z psychologii, co dowodzi jego ogromnego zainteresowania człowiekiem oraz jego psychiką. Jego powieści także mają charakter psychologiczny i refleksyjny. Być może gdyby nie te studia jego książki nie byłyby tak wzruszające i poczytne, nie porywały by tak wnikliwą analizą.
Pierwszą powieść wydał w 1979 roku, czyli bardzo późno. Dowodzi to, że nawet mając ponad 53 lata można pisać i osiągnąć w tym mistrzostwo. Debiut, zdaniem krytyków, jest jedną z najlepszych książek Whartona. „Ptasiek”, bo o niej mowa jest powieścią wielowarstwową, bardzo analityczną i intymną. Czytelnicy zaglądają w myśli i psychikę głównego bohatera i sami wyciągają wnioski kim on jest i jakie są jego motywacje. Akcja koncentruje się wokół obsesji tego człowieka, może nawet szaleństwa. Autor ukazuje jego wspomnienia z dzieciństwa, a także szczegóły przyjaźni dwóch chłopaków. Opowiada też o jego życiowej pasji, której młodzieniec się bez reszty oddaje. Na podstawie książki powstał całkiem fajny film, w którym zagrał m.in. Nicolas Cage. Po wielu latach powstała także kontynuacja debiutu – powieść pt. „Al”. Potem zekranizowano jeszcze dwie inne jego książki: „Tato” i „W księżycową jasną noc”. Pierwsza opowiada o ostatnim etapie życia ojca Whartona, a druga zawiera jego wspomnienia z czasów II wojny światowej. Ciekawe jest to, że w wielu książkach bohaterowie stanowią alter ego samego autora i charakterystyki jego bliskich. Wszystkie jego powieści zawierają w sobie wątki autobiograficzne, bo odwoływały się do bogatego życiorysu Whartona. Wspomina w nich dzieciństwo w biednych dzielnicach przedwojennej Filadelfii oraz traumę przeżyć wojennych. Rodzina Whartona przeniosła się do Francji, by uchronić dzieci przed zgubnym wpływem popkultury, a w szczególnie telewizji. W Paryżu autor „Ptaśka” utrzymywał się z malowania oraz wynajmowania remontowanych przez siebie mieszkań w paryskich kamienicach. Swoje francuskie życie opisał w wielu powieścia