Pierre Corneille
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Jest to dramaturg, ojciec klasycystycznej tragedii pochodzenia francuskiego. Położonego na równi z Molierem czy Racine’m. Urodził się 6.06.1606 r w Rouen w prawniczej mieszczańskiej rodzinie. Jego brat, Thomas Corneille, również pisał sztuki teatralne. Francuz otrzymał dobre wykształcenie w kolegium jezuickim, pierwszą nagrodę literacką za łacińskie wiersze otrzymał w szkole. Miał głęboko zakorzenioną wiarę, do końca życia był wdzięczny swym wychowawcą. Należał do Kongregacji Panów przygotowujących się do wstąpienia do Towarzystwa Najświętszego Sakramentu. Po 18 urodzinach złożył przysięgę adwokacką. Dzięki ojcu cztery lata później stał się rzecznikiem interesów królewskich. Pracował tam do 1650r. Po śmierci ojca wziął pod opiekę brata oraz odziedziczył dom i majątek Val de Hayé. Mieszkał w mieście w którym się urodził, jednak tylko jak zatrudnienie tego wymagało zjawiał się w Paryżu. Jako młody chłopak darzył miłością Katarzynę Hue, córkę urzędnika która jego uczucie odwzajemniała. Jednak ta dała się przekonać rodzinie do ślubu z młodzieńcem z lepszej rodziny. Była ona jego muzą, poświęcił jej sporo wierszy które pod koniec życia zniszczył. W jednym było takie sformułowanie: „miłości moja, matko moich wierszy”.
Największe uznanie z wszystkich jego dzieł przyniosła mu tragikomedia „Cyd”, w której nie ma zasady trzech jedności. Utwór ten wywołał wojnę (tzw. „spór o Cyd”) między jego zwolennikami a przeciwnikami, rozstrzygniętą przez Akademię Francuską. Spór ten rozpoczął się przez to że Corneille połączył dwa gatunki literackie, (tragedię i komedię) co było złamaniem klasycznych reguł. W skutek nieprzychylnej opinii do dzieła autor zmienił wydarzenia nadając im wyraźny charakter tragedii. Dzieło to pokazuje konflikt między honorem, obowiązkiem, a wielką miłością czyli szczęściem. Główni bohaterowie to hiszpański rycerz Rodrigo Diaz de Vivar oraz Chimena, córka dowódcy wojsk królewskich.
Jednak wróćmy do początków, autor zadebiutował na scenie paryskiej w 1630 r. z „Melite” która została odebrana pozytywnie nawet przez kardynała Richelieu. Od zaczątków jego kariery związał się z trupą Le Noir-Mondory, która później zmieniła nazwę na Théâtre du Marais. W 1635 roku został wprowadzony do „Towarzystwa Pięciu Autorów” przez kardynała Richelieu. Corneille źle dogadywał się z szefem Towarzystwa, Jeanem Chapelainem, przez co jego współpraca z nimi zakończyła się w 1638 roku. Kardynał umiera w 1642 roku. Dramaturg wystawił kilka komedii i tragedii takich jak „Plac królewski” (1634 r.) „Médée” (1635 r.), Wdowa (1632r.) oraz Klitander (1630r.). W 1636 roku stworzył już wcześniej wspomniane najsłynniejsze dzieło „Cyd” ,często wystawiany na łamach teatrów jest również dramat „Iluzja komiczna (1636r.). Po dwu letniej przerwie która zakończyła się w 1640 roku dramaturg powrócił z tragedią „Horacjusz”. W 1641 roku ożenił się z Marią de Lampiére i miał siódemkę dzieci. Jego żona pochodziła z dobrej mieszcz
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!