Thomas More

Życiorys:
Thomas More urodził się 7 lutego 1478 roku w Londynie. Pochodził z bogatej mieszczańskiej rodziny. Interesował się naukami humanistycznymi, które studiował w Oksfordzie. Nakłoniony przez ojca przerwał je i rozpoczął studia prawnicze. Cztery lata mieszkał u kartuzów, czyli w katolickim zakonie. Porzucił życie zakonnika, został tercjarzem franciszkańskim i założył rodzinę. Miał czwórkę dzieci, trzy córki: Cecylię, Elżbietę i Małgorzatę oraz syna Jana. Po śmierci pierwszej żony – Jane Colt, ożenił się ponownie z Alicją Middleten. W wieku 23 lat, po skończonych studiach został adwokatem, a trzy lata później posłem do parlamentu (były to czasy panowania Henryka VII). Narażając się królowi odszedł z życia politycznego w 1504 roku i wyjechał do Europy. Znajdował się na uniwersytecie w Paryżu i Lowanium. Warto zauważyć, że More przyjaźnił się z Erazmem z Rotterdamu, który zadedykował mu „Pochwałę głupoty”. Z czasem jednak ich relacje uległy ochłodzeniu, ponieważ mieli inne poglądy na temat Kościoła katolickiego. More był ortodoksyjnym katolikiem, a Erazm zdecydowane krytykował osoby duchowne i doktrynę kościoła. W 1521 roku został pasowany na rycerza. Po śmierci Henryka VII powrócił do kraju i został dyplomatą i doradcą królewskim Henryka VIII. Zyskał tytuł szlachecki i wszedł w skład Izby Lordów. Na początku był jej skarbnikiem, a później przewodniczącym. Urząd kanclerza Anglii pełnił w latach 1529-1531. Stanowisko przejął po Thomasie Wolseyu – biskupie Yorku, który nie zgadzał się z unieważnieniem małżeństwa króla. Na wspominane lata przypada okres jego szczytowej kariery. Poznał się wówczas jako zaciekły przeciwnik ruchów reformackich w Europie. W 1532 roku zrzekł się tego urzędu, albowiem nie zgadzał się z obwołaniem się Henryka VIII głową kościoła w Anglii. Był to skutek niezgody papieża Klemensa VII na przyznanie rozwodu królowi z Katarzyną Aragońską. More był przykładem osoby, która wiernie broniła kościoła katolickiego i jej zwierzchności. Trzy lata później mężczyzna został poproszony o podpisanie przysięgi supremacji, gdzie deklarowano, iż król stanowi głowę kościoła a dzieci władcy z Anną Boleyn są prawowitymi potomkami. Oprócz tego akt zabraniał uznania jakiejkolwiek innej zwierzchności np. monarchy, papieża. Taka przysięga nie obowiązywała wszystkich obywateli, tylko osoby, które specjalnie wezwano np. podejrzanych o zdradę lub piastujących urzędy. Bohater odmówił złożenia przysięgi, dlatego został uwięziony w Tower of London, gdzie nadal tworzył dzieła. Sąd skazał go na karę śmierci. Został ścięty w Tower Hill 6 lipca 1535 roku. Na koniec swojego życi