Heinrich Heine

Christian Johann Heinrich Heine, a właściwie Harry Chaim Heine był niemieckim poetą o pochodzeniu żydowskim, który tworzył w epoce romantyzmu.
Urodził się w żydowskiej rodzinie w dniu 13 grudnia 1797 r. w Dusseldorfie, a jego ojcem był kupiec. Młode lata spędził na korzystaniu z ogromnego majątku swojego stryja Salomona Heinego, który był bankierem i milionerem w Hamburgu.
Heine ukończył liceum w Dusseldorfie, po czym próbował swoich sił jako przedsiębiorca – początkowo w bankowości, a następnie w handlu detalicznym. Jednakże nie odniósł sukcesu w żadnej z tych dziedzin. Ostatecznie bogaty stryj zgodził się na sfinansowanie studiów bratanka. Pisarz studiował na kilku uniwersytetach – w Bonn, Getyndze i Berlinie oraz ponownie w Getyndze, co skutkowało zdobyciem dyplomu z prawa. Heine chciał rozpocząć karierę w służbie cywilnej, jednak była ona nieosiągalna dla Żydów. W związku z tym – mimo znacznej niechęci – zmienił wyznanie i został protestantem. W rezultacie nigdy nie podjął jednak pracy w charakterze prawnika, ani nie zdobył zatrudnienia na stanowisku w administracji państwowej. Okres swoich studiów spędził na poznawaniu literatury, poezji oraz historii.
Z dostępnych źródeł nie ma zbyt wielu informacji o czasach sprzed rozpoczęcia studiów przez Heine. Istnieje prawdopodobieństwo, że był zakochany w córce swojego stryja – a nawet w obu – jednak bez wzajemności. Nie były one zainteresowane człowiekiem, który był marzycielem bez talentu do biznesu. Na skutek nieszczęśliwej miłości pogrążył się w rozpaczy oraz tworzył wiersze, których zbiór wydano w „Księdze pieśni”.
W roku 1824 r. pisarz rozpoczął pieszą wyprawę po górach Harz, którą opisał w książce „Die Harzreise”. Zapoczątkowała ona czterotomowe dzieło „Reisebilder”.
Po wybuchu rewolucji lipcowej we Francji w 1830 r. Heine pozostał w Niemczech, gdzie szukał pracy. Nie wyruszył od razu do Paryża, jak liczni liberałowie i radykałowie z tego okresu. Ostatecznie pojechał do Paryża w 1831 r. i pozostał tam do końca życia.
Był zainteresowany założeniami socjalizmu utopijnego (Saint-Simona). Pobyt w Paryżu sprawił, że stał się on znany w świecie literatury, co umożliwiło mu kontakty z wieloma wybitnymi przedstawicielami tego okresu.

Heine spotkał w 1834 r. sprzedawczynię C.E. Mirat, która była przez niego nazywana Matyldą. Została ona jego kochanką, a następnie w 1841 r. wzięli ślub.

Po 1830 r. utwory pisarza stały się bardziej sformalizowane i poruszające kwestie polityczne. Krytykował on niemiecką myśl intelektualną i literaturę, np. w „Zur Geschichte der Religion und Philosophie in Deutschland”. Działania te doprowadziły do ograniczeń przez cenzurę niemiecką. Niemiecki Parlament Federalny chciał zakazać wydawania jakichkolwiek dzieł Heinego na ter