Samuel Taylor Coleridge

Samuel Taylor Coleridge to angielski poeta, który uznawany jest za prekursora romantyzmu w literaturze brytyjskiej (obok Williama Wordswortha). Nazywany jest „poetą jezior”.
Urodził się w Ottery St Mary w dniu 21 października 1772 r. Był najmłodszym spośród dziesięciorga dzieci Johna Coleridge’a, który był amerykańskim pastorem i nauczycielem. Zmarł, gdy poeta miał dziesięć lat.
Coleridge w 1782 r. rozpoczął naukę w szkole Christ’s Hospital w Londynie i mieszkał przez osiem lat w jej internacie. Był bardzo dobrym uczniem, oczytanym i znającym języki klasyczne.
Następnie wstąpił do Jesus College na Uniwersytecie w Cambridge, gdzie poziom nauczania nie był jednak wystarczająco wysoki. W 1793 r. zrezygnował z nauki.
Poeta przeżył również swoje pierwsze rozczarowanie miłosne. Dodatkowo zaciągał długi, co ostatecznie skłoniło go do wstąpienia do wojska do 15. Pułku Lekkich Dragonów pod nazwiskiem Silas Tomkyns Comberbacke. Jednakże zrezygnował z wojska po kilku miesiącach, nie mogąc pogodzić się z brutalnością żołnierskiego życia.
Coleridge utrzymywał się ze swoich odczytów w miejscowości Bristol.
Ożenił się z Sarą Fricker, jednakże byli osobami o zupełnie innych osobowościach i nie dogadywali się dobrze. Mieli czworo dzieci. Nieszczęśliwy w małżeństwie poeta znajdował pocieszenie w przyjaźni z Wordsworthem oraz jego siostrą. Dzięki nim poznał Sarę Hutchinson, w której zakochał się i wspominał o niej w swoich wierszach.
Współtworzył z Southeyem utopijną wizję państwa opartego na społecznym ustroju demokratycznym. Chcieli oni założyć kolonię, w której panowałaby pantysokracja.
W 1798 r. Poeta zmienił znacząco światopogląd, gdy Francja napadła na Szwajcarię i Holandię. Poeta wydał odę „Francja”, przepełnioną gniewem i rozczarowaniem. Coleridge został wówczas skrajnym konserwatystą.

W 1796 r. poeta osiedlił się w Nether Stowey w Krainie Jezior. Wiejska natura działała na niego uspokajająco i stanowiła inspirację do tworzenia. Powstały wówczas największe dzieła poety: „Rymy o sędziwym marynarzu”, I część „Christabel”, „Kubla Chan” i „Francja”.
W 1798 r. poeta odbył podróż do Niemiec, gdzie został znawcą i tłumaczem poezji niemieckiej.
Wrócił do kraju w 1799 r., gdzie zaczął współpracę z periodykiem „Morning Post”. Od 1800 r. mieszkał w Keswick i napisał tam swoje ostatnie dzieło odę „Przygnębienie”.
Coleridge był dosyć chorowity i pomocy szukał w opium, od którego jednak z czasem się uzależnił.

Rozwiódł się z żoną w 1804 r. i wyjechał na Maltę w celu poprawy zdrowia. Po powrocie pomógł mu Wordsworth, jednakże z czasem przyjaciele pokłócili się i poeta wyprowadził s