Michel Butor

Michel Butor był francuskim poetą, powieściopisarzem, nauczycielem, eseistą, krytykiem sztuki i tłumaczem. Przyszedł na świat 14 września 1926 roku w Mons-en-Barœul we Francji, a zmarł 24 sierpnia 2016 roku w Contamine-sur-Arve również we Francji.
Michel Butor najbardziej znany jest:
– ze swojej powieści „La Modification” z 1957 roku,
– ważnego dzieła „La Nouveau Roman”,
– z części swojej twórczości poświęconej książkom artystycznym
– z pracy naukowej na temat literatury francuskiej.
Michel Butor urodził się w Mons-en-Barœul (niewielkiej miejscowości we Francji w regionie Hauts-de-France w departamencie Nord) 14 września 1926 roku. Gdy miał trzy latka wraz z rodziną przeniósł się do Paryża i tam pobierał nauki. Z początkiem II wojny światowej, w okresie znanym jako „fikcyjna wojna”, pojechał za rodzicami do Évreux (Eure). Tam też uczęszczał do jezuickiego kolegium Saint-François-de-Sales. Po studiach literackich i filozoficznych powinien był zdać egzamin. Jednakże do samego egzaminu z filozofii podchodził kilkukrotnie nie mogąc go zaliczyć. Następnie zaś został nauczycielem w liceum Stéphane-Mallarmé w Sens. W 1950 roku był nauczycielem języka francuskiego w Egipcie, a rok 1952 spędził na zwiedzaniu wielkich muzeów europejskich. W 1956 r. uczył filozofii, łaciny, historii i geografii w Międzynarodowej Szkole w Genewie w Szwajcarii.
W 1957 roku wydał swoją pierwszą powieść „La Modification” (Éditions de Minuit). Powieść ta napisana jest niemal w całości w drugiej osobie liczby mnogiej. Otrzymał za nią Nagrodę Renaudota. Jest to francuska nagroda literacka przyznawana od roku 1926. Od końca lat 50. Michel Butor pisał wiele tekstów do dzieł muzycznych Henri Pousseura. Między innymi do: Votre Faust-opera (1960-1968), Répons (1960-1965), Le Procès du jeune chien (1974-1978), La Rose des voix (1982), Déclarations d’orages (1989), Les Leçons d’enfer (1991), Le Sablier du Phénix (1993) i wielu innych. Po napisaniu powieści „Degrés” w 1960, Butor zerwał z pisaniem. Gdy w 1962 roku opublikował „Mobile”, w przyznał się do wprowadzenia hipertekstu do literatury.
W 1958 r Michel Butor poślubił Marie-Jo Mas. Urodziła się ona w 1932 roku i uczyła się zawodu pielęgniarki. Następnie została trenerem w Międzynarodowej Szkole w Genewie, a później fotografem. Zmarła sześć lat przed swoim mężem w 2010 roku. Małżeństwo miało cztery córki: Cécile Butor, Mathilde Butor, Agnès Butor oraz Irène Butor.
W 1960 r. Michel Butor podpisał „Manifest 121”. Była to deklaracja o „prawie do niesubordynacji” w kontekście wojny algierskiej. W tym samym roku również