Ewa Lipska

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Ewa Lipska, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Ewa Lipska – urodziła się 8 października 1945 roku w Krakowie, polska felietonistka i poetka, w latach 70-80 redaktor poezji Wydawnictwa Literackiego, w latach 95-97 dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu, członkini PEN Clubu, jedna z założycielek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz członkini Polskiej Akademii Umiejętności. Ewa Lipska studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, już wtedy pisała i zamieszczała utwory poetyckie w gazetach: „Życie literackie”, „Dziennik Polski”. W 1967 roku zadebiutowała tomem poetyckim „ Wiersze”. Na przełomie lat 70-80 była redaktorką działu poezji Wydawnictwa Literackiego, dzięki czemu w 1975 roku wyjechała na półroczne stypendium „International Writing Program” do Iowa City w Stanach Zjednoczonych. Od 1983 roku przebywała na stypendium Deutscher Akademischer Austauschdienst w Berlinie Zachodnim. W 1989 roku założyła Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, z którego odeszła w 2020 roku. Od 1990 do 1992 pracowała w zespole redakcyjnym „Dekady Literackiej”, a od 1991 pracowała w polskiej ambasadzie w Austrii, Wiedniu gdzie od 1995 kierowała tamtejszym Polskim Instytutem. W Studium Literacko- Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze tomy poezji Ewy Lipskiej zostały zatytuowane bez wirtuozerii, z ostentacyjną skromnością, wbrew modzie na tytuły pretensjonalne: Wiersze, Drugi zbiór wierszy, Trzeci zbiór wierszy itd. Aż do piątego wydanego w 1978 roku. W tych tytułach było ukryte przesłanie do czytelnika, że ma przemówić wrażliwość, a nie efektowny tytuł, który nie niesie żadnej wartościowej treści. Ta poezja na tle innych poetów, odznaczała się szczególną bezpretensjonalnością, nawet gdy porównać ją z poezją innych przedstawicieli Nowej Fali. Dominowała w niej przejmująca gorycz i pretensja, wobec zderzenia, na progu młodości, z okrucieństwem epoki socjalizmu. Tę gorycz wyrażała Lipska w zdecydowanych puentach i obrazach. W jej debiutanckim tomie odnajdziemy wiersz pokoleniowy pod znamiennym tytułem: „My”. W tym wierszu ból ściera się z obiektywizmem, widoczne były wpływy Szymborskiej. Poetka wydała ponad 30 książek poetyckich; pisywała felietony i teksty piosenek wykonywane m.in. przez zespół Skaldowie, Marka Grechutę, Grzegorza Turnaua. Ewa Lipska jest laureatką wielu prestiżowych nagród m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich. Jest zaliczana do najważniejszych współczesnych poetów, a jej twórczość wciąż się rozwija szczególnie pod kątem podejmowanej tematyki oraz formy – czyli użytego języka. Na przełomie epok, poetka, która wnikliwie śledzi przemiany zachodzące w kraju – podejmuje tematy takie jak: skutki komercjalizacji i globalizacji kultury, procesy dezintegracji tożsamości i relatywizacji wartości. Jest uważnym obserwatorem współczesności, który jest zani

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!