Bohumil Hrabal

Bohumil Hrabal był czeskim pisarzem. Jest często wymieniany jako jeden z najlepszych pisarzy czeskich XX wieku.
Hrabal przyszedł na świat 28 marca 1914 roku na przedmieściach Brny w Židenicach. W tamtych czasach był to kraj związkowy Moraw w Austro-Węgrzech Był on synem panny Marii Bożeny Kiliánovej, która nie posiadała męża. Biologiczny ojciec Hrabala jest nieznany, jednak niektórzy twierdzą, mógł nim być Bohumil Blecha, który był o rok starszym od Marii syn nauczyciela-przyjaciela z sąsiedztwa. Rodzice Marie byli przeciwni małżeństwu córki z Blechem. Przyczyną była służba Blecha w armii austro-węgierskiej. Drahomíra Blechová-Kalvodová, która jest córka Blechy, mówiła, iż ojciec powiedział jej, gdy uzyskała pełnoletniość, iż ma przyrodniego brata i jest nim Hrabal. Twierdzi ona również, iż Hrabal i Blech nigdy nie spotkali się oficjalni, zaś Hrabal i Blechová-Kalvodová spotkali się dwukrotnie.
Hrabal na chrzcie dostał imię. Do ukończenia przez niego trzech lat mieszkał najczęściej z dziadkami, którymi byli: Kateřina Kiliánova oraz Tomáš Kilián. Marie Kiliánova wyszła za Františka Hrabala (ojczyma Bohumila) w lutym 1917 roku. Wydarzenie to miało miejsce niedługo przed drugimi urodzinami Bohumila. Również w 1917 na świat przyszedł drugi syn Marie, przyrodni brat Hrabala, Břetislav Josef Hrabal. Břetislav, znany był również jako Slávek. Źródła podają, iż był wspaniałym gawędziarzem.W sierpniu dwa lata później małżeństwo Hrabalów wraz z synami przeprowadziło się do Nymburka. Było to niewielkie miasteczko nad Łabą. Tam to František Hrabal pracował jako kierownik browaru. Warto również wspomnieć, iż Marie i František działali w amatorskiej sztuce teatralnej.
Bohuslav Kilián, który był znanym prawnikiem, dziennikarzem oraz wydawcą czasopism kulturalnych takich jaj „Salon” i „Měsíc” był również wujem Hrabala.
W roku 1920 Hrabal zaczął uczęszczać do szkoły podstawowej w Nymburku. We wrześniu pięć lat później rozpoczął zaś naukę w gimnazjum w Brnie, która trwała jedynie rok, ponieważ nie zaliczył pierwszej klasy. Po tym fakcie rozpoczął naukę w technikum w Nymburku. Tam również pomimo licznych dodatkowych korepetycji, których udzielał mu wuj, miał problemy z nauką. Jednak w czerwcu 1934 roku Hrabal zakończył naukę w szkole. Uzyskał tam zaświadczenie, iż może starać się o przyjęcie na uniwersytet na kierunki techniczne. Przez rok Hrabal uczył się prywatnie łaciny, z której to 3 października 1935 r. zdał egzamin państwowy w Czeskim Brodzie. Uzyskał tam ocenę „dostateczną”. Cztery dni później Hrabal zapisał się na Uniwersytet Karola w Pradze. Miał tam rozpocząć studia prawnicze. Ukończył je jednak dopiero w marcu 1946 roku. Powodem było zamknięcie czeskich uniwersytetów w listopadzie 1939 roku, które trwało do końca okupacji hitlerowskiej.
Podczas II wojny światowej pracował na kolei jako robotnik oraz dyspozytor w Kostomlatach koło Nymburka. Opisał to w jednym ze swoich najbardziej znanyc