Tadeusz Miciński
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Tadeusz Miciński urodzony 9 listopada 1873 roku w Łodzi jako syn Rudolfa
i Wandy Pruskich należy do twórców modernizmu polskiego. W swoim rodzinnym mieście ukończył szkołę elementarną. Następnie uczęszczał
do V Gimnazjum w Warszawie. Po maturze rozpoczął studia historyczne
na Uniwersytecie Jagiellońskim, a potem filozofię w Lipsku i Berlinie. Na studiach zainteresował się satanizmem, okultyzmem wyznającym wiarę w istnienie
w człowieku i świecie sił oraz mocy niepoznawalnych zmysłami ludzkimi i księgami wiedzy tajemnej. W tych chyba najbardziej dla siebie burzliwych czasach należał
do radykalnych organizacji młodzieżowych. Te zainteresowania młodzieńcze pozostały też w dojrzałym światopoglądzie i twórczości Micińskiego. Podczas pobytu w Berlinie poznał Stanisława Przybyszewskiego, ówczesnego niepokornego polskiego pisarza i dramaturga, członka cyganerii, prekursora wielu prekursorskich kierunków. To z nim dzielił swoje zainteresowanie demonologią i satanizmem.
W latach 1897-1892 przebywał w Hiszpanii. Umożliwiła mu to znajomość
z Wincentym Lutosławskim – poliglotą, publicystą i działaczem społecznym. Podczas pobytu na półwyspie iberyjskim zainteresował się mistyką hiszpańską i polską, towiańszczyzną, filozofią Platona i Nietzschego oraz hiszpańskim malarstwem
i dramatem.
Po powrocie do Polski zamieszkał w Warszawie, podróżował i pisał. Swoje utwory publikował w literackim miesięczniku „Chimera” oraz „Krytyka”. W latach 1900 – 1914 Tadeusz Miciński często przebywał w Zakopanem chodził sporo po Tatrach. Tam poznał Stanisława Witkiewicza i z jego syna Witkacego. Tatry i Zakopane
wraz z jego ówczesnym środowiskiem kulturalnym znalazły odbicie
w twórczości Micińskiego, na przykład w utworze „ Nietota, księga tajemna Tatr
(1910), powieści, w której autor wykorzystał znane ówczesne osobistości środowiska zakopiańskiego i umiejętnie połączył je z sytuacją ogólnonarodową
oraz charakterystycznymi dla swej twórczości udziwnieniami odrealniającymi rzeczywistość.
Tadeusz Miciński podjął też aktywność polityczno – społeczną. Pełnił funkcję korespondenta tygodnika „Świat” oraz uczestniczył w zjeździe działaczy niepodległościowych w Zakopanem, zwołanym z inicjatywy Józefa Piłsudskiego,
na którym powołano Polski Skarb Wojskowy – niepodległościową organizację.
Kiedy wybuchł konflikt międzynarodowy nazywany I wojną światową, Micińskiego internowano w Kałudze, potem trafił do Moskwy, gdzie zainteresował się życiem polskiej kolonii artystycznej, skupionej głównie wokół Jaracza i Witackiego. Działał tam w Kole Literacko-Artystycznym Domu Polskiego oraz z „Gazetą Polską” . Nawiązał też kontakt z Konstantynem Stanisławskim – rosyjskim aktorem
i reżyserem teatralnym.
Tadeusz Miciński, pisarz, poeta i publicysta o nieco kontrowersyjnych poglądach
i postawie zmarł w lutym 1918 roku, w okolicach Czerykowa na Białorusi w równie kontrowersyjnych okolicznościach. Najprawdopodobniej został zamordowany przez tamtejszych chłopów podczas rabunkowego napadu. Istnieją również teorie, że był to bolszewicki zamach. Podobno doszło do zamachu na jego życie, g
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!