Kenneth Elton Kesey był amerykańskim powieściopisarzem, eseistą oraz postacią kontrkultury.
Kesey przyszedł na świat 17 września 1935 roku w La Junta w stanie Colorado w USA. Urodził się on w rodzinie mleczarzy Genevy (z domu Smith) i Fredericka A. Keseya. W szkole średniej oraz college’u Kesey był mistrzem zapasów w kategorii wagowej 174 funtów (79 kg). Niemalże zdołał zakwalifikować się do drużyny olimpijskiej, jednak poważna kontuzja barku zakończyła jego karierę zapaśniczą. Dorastał on w Springfield w Oregonie i ukończył tam w 1957 roku University of Oregon School of Journalism and Communication tytułem licencjata w dziedzinie mowy i komunikacji. Rok przed zakończeniem szkoły Kesey uciekł ze swoją ukochaną z liceum, studentką Oregon State College, którą była Norma „Faye” Haxby. Kesey poznał ją będąc w siódmej klasie. Pobrali się. Ich małżeństwo trwało do śmierci powieściopisarze w wieku 66 lat. Mieli oni trójkę dzieci, którymi były Jed, Zane oraz Shannon. Za zgodą swojej żony, Kasey spłodził również córkę koleżance Merry Prankster Carolyn „Mountain Girl” Adams. W 1966 roku urodziła się Sunshine, która była wychowywana przez matkę (Adams) oraz ojczyma, Jerry’ego Garcię. W 1960 roku rozpoczął pisanie „Lotu nad kukułczym gniazdem” zaraz po ukończeniu stypendium na Uniwersytecie Stanforda z zakresu kreatywnego pisania. Powieść ta została ona opublikowana dwa lata później i odniosła natychmiastowy sukces komercyjny i krytyczny. W tym okresie również, Kesey uczestniczył w badaniach rządowych z udziałem narkotyków halucynogennych. Celem Keseya było uzupełnienie swoich dochodów. Po wydaniu „One Flew Over the Cuckoo’s Nest” Kesey przeprowadził się do La Honda w Kalifornii. Rozpoczął tam hosting happeningi z byłymi kolegami ze studiów. Był równie mentorem Grateful Dead od samego początku ich istnienia i wywierał na nich głęboki wpływ przez całą ich długą karierę.
Jego druga powieść, którą była „Sometimes a Great Notion”, po jej wydaniu dwa lata po pierwszej powieści, również odniosła komercyjny sukces, który spolaryzował krytyków i czytelników. Kesey uważał tę powieść za swoje opus magnum.
Rok później Kasey został aresztowany za posiadanie marihuany oraz swoje późniejsze udawanie samobójstwa. Za te przewinienia skazano go na pięć miesięcy pozbawienia wolności. Niedługo potem wrócił on do domu w Willamette Valley i zamieszkał w Pleasant Hill w Oregonie. Tam też do końca swojego życia prowadził odosobniony, ale rodzinny tryb życia. Nauczał on na University of Oregon. Wtedy to wraz ze swoimi studentami napisał „Caverns”. Powieść ta z
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
ostała wydana w 1989 roku. Pisał wtedy też regularne felietony i reportaże do takich wydawnictw jakimi były: Esquire, Rolling Stone, Oui, Running i The Whole Earth Catalog. W późniejszym czasie różne wersje tych artykułów zostały zebrane w książkach „Kesey’s Garage Sale” wydanej w 1973 roku oraz „Demon Box” opublikowanej w 1986 roku.
W latach 1974-1980 Kesey zredagował sześć numerów Spit in the Ocean, który był magazynem literackim. Ukazywały się w nim fragmenty niedokończonej powieści Keseya takich jak „Seven Prayers by Grandma Whittier” oraz wypowiedzi intelektualistów, między innymi Margo St. Jamesa, Kate Millett, Stewarta Branda, Saul-Paula Siraga, Jacka Sarfattiego, Paula Krassnera i Williama S. Burroughsa. W 1992 roku po opublikowaniu trzeciej powieści, jaką była „Sailor Song” i zebraniu za nią słabych recenzji, Kesey rozpoczął publikowanie swoich prac w Internecie. Robił to aż do czasu, gdy jego zły stan zdrowia (spowodowany między innymi udarem) nie pozwalał mu już na to.
Na początku 1984 roku 20-letni wówczas syn Keseya, Jed, który był zapaśnikiem Uniwersytetu Oregonu, doznał poważnych obrażeń głowy w drodze do Pullman w stanie Waszyngton, kiedy to wypożyczonym przez drużynę vanem rozbił się po zjechaniu z oblodzonej autostrady. Zmarł on dwa dni później w szpitalu Deaconess w Spokane (lekarze stwierdzili u niego śmierć mózgu). Rodzice Jeda wyrazili zgodę na oddanie jego organów. Osiem lat później u Keseya zdiagnozowano cukrzycę. W 1997 roku począwszy od udaru mózgu problemy zdrowotne Keseya zaczęły go znacznie osłabiać.
W czerwcu 2001 roku, Keseya zaproszono i zaakceptowano jako głównego mówcę na corocznym rozpoczęciu The Evergreen State College. Jego ostatnią ważną pracą był esej dla magazynu Rolling Stone, w którym wzywał on do pokoju po atakach z 11 września. 25 października 2001 roku Kesey przeszedł operację usunięcia guza na wątrobie w Sacred Heart Medical Center w Eugene. Jednak nie wybudził się z tego zabiegu. Zmarł w wyniku komplikacji pooperacyjnych kilka tygodni później 10 listopada 2001 roku mając 66 lat.
Najgłośniejszą i najbardziej znaną powieścią Kena Keseya jest „Lot nad kukułczym gniazdem” wydany w 1962 roku.W samych Stanach Zjednoczonych ta pozycja książkowa została sprzedana w nakładzie ponad 8 milionów egzemplarzy. Niemal jej od pierwszego wydania na trwałe została zapisana do kanonu klasyki literatury współczesnej. Zawarty w niej obraz szpitala psychiatrycznego jest związany z doświadczeniem pisarza, który będąc studentem brał udział w rządowym programie badań nad środkami psychomimetycznymi, które odbywały się w szpitalu psychiatrycznym.
Dodaj komentarz jako pierwszy!