William Makepeace Thackeray

William Makepeace Thackeray był angielskim powieściopisarzem, autorem i ilustratorem, który urodzonym w Indiach. Thackeray znany jest ze swoich satyrycznych dzieł, przede wszystkim z powieści „Vanity Fair” z 1848 roku, która była panoramicznym portretem brytyjskiego społeczeństwa, oraz powieści „The Luck of Barry Lyndon” z 1844 roku, która została zaadaptowana na film Stanleya Kubricka z 1975 roku.
Thackeray urodził się 18 lipca 1811 roku w Kalkucie w Indiach Brytyjskich jako jedyny syn Richmonda Thackeray’a i Anne Becher. Richmond zmarł w 1815 roku, gdy jego syn miał cztery lata. Spowodowało to, iż w tym samym roku matka Anne wysłała Williama do Anglii. Ona sama zaś pozostała w Indiach. Statek, na którym podróżował chłopiec, miał krótki postój na Świętej Helenie. Tam wskazano mu uwięzionego Napoleona. Po przyjeździe do Anglii Thackeray uczył się w szkołach w Southampton i Chiswick, następnie zaś w Charterhouse School. Tam to zaprzyjaźnił się z Johnem Leechem. Thackeray nie lubił Charterhous School i sparodiował ją w swojej fikcji jako „Slaughterhouse”. Pomimo tego, Thackeray został uhonorowany po swojej śmierci pomnikiem w kaplicy Charterhouse. Na ostatnim roku w tej szkole zmogła go choroba. Mogła być ona wywołana jego niespotykanie szybkim wzrostem (do swojego pełnego wzrostu). Choroba ta odłożyła jego immatrykulację w Trinity College, Cambridge, do lutego 1829 roku. Jednak Thackeray nigdy nie był zbyt skory do studiów akademickich. Dlatego też opuścił Cambridge w 1830 roku. Niektóre z jego najwcześniejszych opublikowanych tekstów pojawiły się w dwóch periodykach uniwersyteckich, The Snob i The Gownsman.
Thackeray następnie podróżował kontynencie. Odwiedził między innymi Paryż i Weimar, gdzie poznał Goethego. Po tym wrócił do Anglii i rozpoczął studia prawnicze w Middle Temple, jednak szybko z nich zrezygnował. Mając 21 lat otrzymał spadek po ojcu, ale znaczną jego część roztrwonił na hazard i na finansowanie dwóch nieudanych gazet, The National Standard i The Constitutional, dla których miał nadzieję pisać. Sporą część majątku stracił również w wyniku upadku dwóch indyjskich banków. Thackeray był zmuszony do rozważenia zawodu, aby się utrzymać. Zwrócił się najpierw jednak do sztuki, którą studiował w Paryżu, ale nie kontynuował jej, z wyjątkiem późniejszych lat jako ilustrator niektórych własnych powieści i innych pism.
20 sierpnia 1836 roku Thackeray poślubił Isabella Gethin Shawe. Thackerayowie mieli troje dzieci, dziewczynki: Anne Isabellę, Jane i Harriet Marian. Thackeray rozpoczął wtedy pisanie, zwracając się