Tadeusz Miciński

"; ównież ta, mówiąca, ze Miciński zginął wskutek bolszewickiego zamachu, zabity przez agen­tów Feliksa Dzierżyń­skie­go. Mord miał miejsce na Mohylewszczyźnie w lutym 1918 roku. Pisarza pochowano we wsi Małe Małynicze pod Czerykowem.
Twórczość artysty Tadeusza Micińskiego była bardzo zróżnicowana, a on sam był pisarzem wszechstronnym. Pisał poezję, prozę oraz dramaty i publicystykę. Jako liryk łączył w swoich utworach impresjonizm, doświadczenia modernistyczne, oraz symbolikę, zahaczając o surrealizm. Jako dramatopisarz był ekspresjonistą. Kontynuował poetycki teatr misteryjny, wypracował swój własny styl. Łączył ze sobą sceny tra­gicz­ne i gro­te­sko­we, ale też fan­ta­stycz­ne i re­al­ne. Jego proza opierała się na prawdzie objawionej. Twórczość była hermetyczna, nawiązującą do mistycyzmu i okultyzmu.
W dorobku Micińskiego wymieszanych jest wiele wątków, widać w nim zafascynowanie m.in. hinduizmem, mistycyzmem, kabałą, czy mitologią słowiańską. Autor buntował się przeciw ograniczeniom, pragnął pełnej, niczym nieskrępowanej swobody artystycznej. Tematyka jego utworów skupiała się przede wszystkim na problemach egzystencjalnych, często poruszane są w nich tematy dobra i zła. Były nowatorskie, zwłaszcza dramaty, które dopiero po latach zostały zrealizowane. Za życia Miciński czuł się nierozumiany, choć środowisko młodopolskich krytyków literackich w większości go doceniało i odbierało jego twórczość pozytywnie. Już wtedy otaczała go legenda „poety maga” i „czciciela tajemnic”. Poza wyżej wymienionymi dziełami, zapisał się w historii również dzięki np. tomowi opowiadań „Dęby czarnobylskie”.
Witkacym dostrzegał w Tadeuszu Micińskim rzadkie ujęcie przeżycia „jed­no­ści w wie­lo­ści” i za­po­wiedź teo­rii „czystej formy”. Bolesław Leśmian wspominał o nim: „Ton absolutnie czysty, mocny, oryginalny – ton, po którym zawsze i wszędzie możemy go poznać, wyróżnić i nigdy już nie zapomnieć”. W 140 rocznicę urodzin artysty, w 2013 roku utworzono na jego cześć Nagrodę Ekspresjonistyczną FENIKS im. Tadeusza Micińskiego. Jego teksty były aranżowane jako utwory muzyczne, chociażby przez Grzegorza Turnau czy zespół Kat. Wielu współczesnych artystów inspiruje się jego twórczością. Po dziś dzień uznaje się go za jednego z najciekawszych i najoryginalniejszych twórców epoki Młodej Polski. Artystę genialnego, niesamowitego, zaangażowanego, przeżywającego, czującego i wielowarstwowego.