Gdzie Stawiamy Przecinki

Gdzie stawiamy przecinki
Polska interpunkcja ma długą tradycję. Znaki interpunkcyjne zostały przejęte przez Polaków razem z łacińskim alfabetem. Jako pierwszy skodyfikował je Onufry Konopczyński w 1789 roku w utworze zatytułowanym „Gramatyka dla szkół narodowych” Znaki interpunkcyjne były wtedy nazywane znamionami pisarskimi. Dopiero w XIX wieku znaki interpunkcyjne były określane jako znaki przestankowe lub przecinkowe. System interpunkcyjny w języku polskim nazywany jest systemem składniowym, gdyż najważniejszą rolę ma w nim struktura zdania.
W zdaniach pojedynczych przecinek stawia się pomiędzy równorzędnymi składnikami, czyli podmiotami, przydawkami, dopełnieniami, okolicznikami, orzecznikami, np.
Na stole stoją: laptop, telefon, wazon, lampa.
W ogródku rosną irysy, bratki, tulipany.
Magda, Zosia, Ania idą na dyskotekę.
Na urodziny zaproszę: Agnieszkę, Zosię, Karolinę, Kasię.
Moja dziewczyna jest zgrabna, piękna, inteligentna.
Umówiłam się z Kamilą, Jankiem, Ewą i Magdą.
Zawsze chciała mieć mądrego, zaradnego, gospodarnego męża.
Pracowity, sumienny, wytrwały pracownik to marzenie każdego szefa.
Wakacje spędził w Hiszpanii, Portugalii, Francji.
Przyglądała się z zainteresowaniem wielbłądom, hipopotamom, słoniom.

W przypadku składników, które są połączone spójnikowo, zasady użycia przecinka są podobne jak w przypadku spójnikowych wypowiedzeń złożonych współrzędnie. Przecinek stawia się przed spójnikami przeciwstawnymi, wynikowymi oraz synonimicznymi: ale, lecz, a (w funkcji przeciwstawnej), więc, toteż, zatem, czyli, to jest, to znaczy, mianowicie, np.
Pada deszcz, więc zostanie w domu.
Nie nauczyła się, toteż dostała jedynkę.
Wyjechali do dawnej stolicy Polski, czyli do Krakowa.
Pojadą w tym roku w góry, zatem muszą się dobrze przygotować.
Anna lubi książki przygodowe, ale nie przepada za horrorami.
Przyszedł punktualnie, jednak jego ukochanej jeszcze nie było.
Ewa lubi książki, a Marek woli oglądać filmy.

Przecinkiem rozdzielamy także wyrażenia porównawcze, czyli połączenie niesamodzielnych wyrazów porównujących: jak, jakby, jako, niby, ni to, niż, niczym z innym wyrazem samodzielnym lub wyrażeniem przyimkowym, które określają porównywaną treść. Człon porównawczy oddziela się przecinkiem w sytuacji, kiedy ma charakter zwrotu wtrąconego lub dopowiedzenia, np.
Za tydzień, podobnie jak w tym tygodniu, pojedziemy na wycieczkę.
Do ulubionych krajów, jak do najlepszych przyjaciół, wraca się bardzo często.
W marcu, tak samo jak w kwietniu, wezmę trzy dni urlopu.

Przecinki stosuje się również w tzw. dopowiedzeniach, we str