Dziady cz. II – Adam Mickiewicz – Recenzja książki

Dramat ,,Dziady cz. II” autorstwa Adama Mickiewicza jest utworem bardzo ciekawym i atrakcyjnym pod względem literackim – w końcu jest napisany przez wybitnego autora ! Szczególnie spodoba się on osobom lubiącym przygody z duchami. Dodatkowo treść stanowi wspaniałą naukę dla ludzi. Każda pojawiająca się istota pozaziemska ma inną przeszłość, charakter. Tworzyła inny scenariusz życia … Patrząc na ich życiorysy możemy poznać wiele twarzy człowieka, a następnie wywnioskować, która postawa życiowa jest dobra. To bardzo cenne, gdyż te wskazówki mogą pomóc nam w osiągnięciu szczęścia po śmierci, dlatego czytajmy z uwagą ! Dodatkowym atutem jest poznanie, jak wyglądał obrzęd dziadów – bardzo interesujący proces zwłaszcza dla tych, których pasja to zjawiska paranormalne. Akcji towarzyszy tajemniczy, mroczny, wręcz upiorny nastrój, który powoduje niewiarygodną wymowę dramatu. Warto przeczytać tę książkę w czasie jesieni, szczególnie na początku listopada – wywoła to z pewnością jeszcze większe emocje. Można przygotować także przedstawienie teatralne – wspaniale, że istnieje taka możliwość, gdyż utwór ten wystawiony na scenie może być bardzo ciekawą inscenizacją. Zawiera on treści skłaniające do refleksji nad przemijalnością ludzkiego życia, odpowiedzialności każdego za swój indywidualny los oraz stawia pytanie: czy istnieje życie pozagrobowe ? Dramat przedstawia człowieka jako osobę mającą bezpośredni wpływ na swoją życiową drogę. Stara się przekazać mu, jakie mogą być skutki nieprawego postępowania podczas ziemskiej wędrówki. Pokazuje, że brak empatii w stosunku do innych, egoizm i pycha nie są dobrymi przewodnikami. Ma przekonać czytających do tego, że warto podczas doczesności żyć właściwie, aby potem po śmierci znaleźć się w krainie mlekiem i miodem płynącej. Poznajemy błędne toki myślenia/postawy np. odrzucanie miłości innych. Dowiadujemy się, że należy zakosztować wszystkiego – nie tylko radości, szczęścia, ale także bólu, cierpienia, rozpaczy. Te wszystkie stany są potrzebne. Widzimy jak poważne mogą być skutki ich braku. To wszystko płynie z lektury ,,Dziady cz. II” … Wyjątkowy układ tekstu jest z pewnością dla niektórych wyzwaniem czytelniczym. Warto spojrzeć na utwór okiem Adama Mickiewicza i spróbować stwierdzić, jaki cel miał autor pisząc go. Może było to skłonienie ludzi do zmiany na lepsze, a stworzenie steru dla zagubionych ? Zauważyłam, że można postawić na podstawie tego dzieła wiele pytań – to jest cenne i potrzebne ! Oprócz pozytywnych stron utwór zawiera też pewne negatywne. Wywoływanie duchów jest przecież wykroc