Decent

‘Decent’ to przymiotnik, rzeczownik (po modyfikacjach) lub przyimek (po modyfikacjach). Pierwszy raz użyto tego słowa w latach 30. XVI wieku a samo słowo wywodzi się z Francji ‘decent’ lub bezpośrednio z łaciny ‘decentem’ co początkowo oznaczało ‘pozorny’, ‘pasujący’, ‘właściwy’.Decent jako przymiotnik‘Decent’ /ˈdiː.sənt/ to przymiotnik określający coś społecznie akceptowalnego i dobrego. Nieformalnie, w innym znaczeniu to ‘ubrany lub noszący ubranie’. Ogółem słowo to posiada pozytywną konotację.
‘Decent; to również ‘godziwy’, ‘przyzwoity’ w odniesieniu do ubrania lub wypłaty tak jak w przypadku ‘decent dress’ lub ‘decent salary’. Ale ‘decent’ może też odnosić się do osoby i oznacza również ‘miły’, ‘przyzwoity’. Do innych rzeczy może być to ‘cenzuralny’, ‘przyzwoity’. W takim kontekście synonim do tego przymiotnika to ‘good’ i ‘moral’ lub ‘adequate’ i ‘satifactory’. Antonimami natomiast są ‘bad’, ‘immoral’, inecent’, ‘underdressed’, ‘inadequate’, ‘unsatisfactory’, ‘sinful’.
Przykładem użycia DECENT w zdaniu jest:- I thought he had a decent time with her the other day. (Wydawało mi się, że spędził z nią przyzwoity czas tamtego dnia.).
–  ALE JUŻ:
– Are you decent? -> w znaczeniu ‘Czy jesteś ubrany?’ oznacza co innego i w takim przypadki po ‘decent’ nie ma rzeczownika.
Częstym słowem, z którym (ze względu na wymowę) ‘decent’ jest mylony to ‘descent’. Wystarczy zmienić jedną literę, a ‘decent’ to już nie to samo, ponieważ ‘descent’ /dɪˈsend/ oznacza ‘zejście’, ‘pochodzenie’, ‘upadek’, ‘napad’, ‘ród’, ‘krew’.
Przeczeniem od ‘decent’ jest ‘indecent’ i tworzy się on przez dodanie przyrostka ‘-in’ do rdzenia, czyli do ‘decent’. ‘Indecent’ oznacza ‘nieprzyzwoity’, ‘niemoralny’, ‘obsceniczny’, ‘skandaliczny’ (o zachowaniu osoby). Natomiast ‘decent people’ to już ‘ludzie przyzwoici’. Natomiast gdy mówi się ‘it is decent of somebody’, to oznacza ‘to miłe z czyjejś strony’. A ‘half-decent’ to potoczne określenie ‘całkiem niezły’.
‘Decent-sized’ to synonim do ‘good-sized’ i ‘fair-sized’ co oznacza ‘sporny’, ‘wystarc