Going to to konstrukcja przyszła be + going to + bezokolicznik, używana do wyrażania zamiarów i zaplanowanych działań oraz przewidywań opartych na widocznych dowodach; odmieniaj be (am/is/are), stosuj w pytaniach inwersję z be i używaj przeczenia z am/is/are not.
- Wybrać podmiot
- Odmienić be: am/is/are
- Dodać going to
- Dodać bezokolicznik głównego czasownika
- Uzupełnić kontekst czasu lub dowód (np. tomorrow, those clouds)
Policzalne kontrasty porządkują użycie: Brytyjski angielski częściej wybiera Going to przy planach, amerykański chętniej sięga po will przy decyzjach; w mowie działa gonna, a bliską przyszłość oddaje about to: We’re about to land.
„Going to”: pewny zamiar, plan i prognoza z dowodami
Uczniowie w Polsce najczęściej spotykają konstrukcję be going to na poziomach A2–B1, ale jej pełne opanowanie wymaga precyzyjnego rozróżnienia funkcji i form. To narzędzie do mówienia o przyszłości, które komunikuje dwie kluczowe rzeczy: zamiar/plan oraz przewidywanie oparte na aktualnych przesłankach. Poniżej znajdziesz ujęcie praktyczne: jasne reguły, kontrasty z innymi czasami, typowe błędy i ćwiczenia.
Co dokładnie wyraża ta konstrukcja i kiedy po nią sięgnąć?
Be going to stosuj w trzech typowych sytuacjach:
- Zamiar lub plan podjęty przed chwilą mówienia: I’m going to start a course next month
- Przewidywanie z dowodem tu i teraz: Look at those clouds. It’s going to rain
- Zapowiedź konsekwencji wkrótce po przyczynie: Watch out! You’re going to drop it
W każdej z tych funkcji komunikujesz, że decyzja lub wniosek nie są czysto spontaniczne, lecz mają podstawę: wcześniejszy plan albo obserwowalny sygnał.
Jak zbudować poprawne zdanie krok po kroku?
Budowa jest stała: podmiot + odmienione be + going to + czasownik w bezokoliczniku. Pytania tworzy się przez inwersję czasownika be, a przeczenia – przez dodanie not do be. Krótkie odpowiedzi także opierają się na be.
| Funkcja |
Wzorzec |
Przykład |
| Twierdzenie |
podmiot + am/is/are + going to + V1 |
She is going to apply |
| Przeczenie |
podmiot + am/is/are + not + going to + V1 |
We aren’t going to move |
| Pytanie ogólne |
Am/Is/Are + podmiot + going to + V1? |
Are they going to win? |
| Wh‑pytanie |
Wh + am/is/are + podmiot + going to + V1? |
When are you going to leave? |
| Krótkie odpowiedzi |
Yes/No + podmiot + am/is/are |
Yes, she is. / No, they aren’t. |
🧠 Zapamiętaj: Brak operatora do. W pytaniach i przeczeniach pracuje tylko czasownik be. Błędem jest: Do you going to…?
Jak odróżnić tę konstrukcję od will w praktyce?
Kontrast opiera się na intencji i momencie decyzji:
- Plan/zamiar (wcześniej podjęty): I’m going to visit my grandma on Sunday
- Spontaniczna decyzja w chwili mówienia: I’ll answer the phone
- Prognoza z dowodem: Those roads are icy. There’s going to be traffic
- Prognoza ogólna, opiniotwórcza: I think it’ll be hard
W mowie codziennej te granice czasem się zacierają, ale w egzaminach (ósmoklasisty, maturalnym, certyfikatach Cambridge) powyższe rozróżnienie jest mocno punktowane.
Kiedy lepszy będzie present continuous na przyszłość?
Present continuous wyraża ustalone, uzgodnione terminy: I’m meeting the manager at 10. Be going to to plan mówiącego, który nie wymaga potwierdzenia po drugiej stronie: I’m going to meet the manager at 10 (mój zamiar, brak informacji o ustaleniach). Różnica bywa subtelna, ale istotna stylistycznie.
Jak nie pomylić znaczenia ruchu z konstrukcją przyszłą?
He is going to the gym odnosi się do ruchu w przestrzeni (idzie do siłowni). He is going to train tonight to przyszłość (ma zamiar trenować). Po ruchu masz zwykle rzeczownik miejsca, po konstrukcji przyszłej – bezokolicznik czasownika czynności.
💡 Ciekawostka: W mowie pojawia się redukcja gonna. Jest naturalna w rejestrze nieformalnym (I’m gonna call you), ale unikaj jej w piśmie formalnym i pamiętaj, że nie służy do znaczenia ruchu: I’m going to the shop ≠ I’m gonna the shop.
Czy można cofnąć zamiar w czasie? Forma przeszła
Was/were going to + V1 oddaje zamiar w przeszłości, często niezrealizowany lub zmieniony: We were going to buy a house, but prices skyrocketed. To też świetne narzędzie do mowy zależnej: She said she was going to change jobs.
Jakie błędy robią Polacy i jak ich uniknąć?
Najczęstsze potknięcia i szybkie korekty:
- Podwójna przyszłość: I will going to study → I’m going to study lub I will study (zależnie od zamiaru vs decyzji)
- Brak be: I going to leave → I am going to leave
- Zły operator: Do you going to…? → Are you going to…?
- Infinitive z to po frazie: is going to to buy → is going to buy
- Mylenie ruchu z przyszłością: He is going to the doctor tomorrow (ruch) vs He is going to see the doctor tomorrow (przyszłość)
- Bez kontekstu dla prognozy: It’s going to be cold – dodaj sygnał dowodu, gdy to ważne stylistycznie: Look at the forecast; it’s going to be cold
Jak brzmieć naturalnie? Akcent, redukcje,
";
, szyk
W mowie akcent zwykle pada na główny czasownik, a going to redukuje się fonetycznie do /ˈgənə/. Częste są skróty: I’m, you’re, he’s. W przeczeniach aren’t, isn’t brzmią potocznie i płynnie. W pytaniach intonacja rosnąca przy yes/no i opadająca przy wh‑pytaniach.
Praktyczne mini‑zestawy: praca, szkoła, podróże, zdrowie
Praca: I’m going to update the report tonight. Are they going to hire more staff? We aren’t going to miss the deadline.
Szkoła: She’s going to retake the exam. Who are you going to study with? I’m not going to skip classes.
Podróże: We’re going to book a hostel. Is it going to snow in the mountains? They aren’t going to drive at night.
Zdrowie: He’s going to cut down on sugar. When are you going to see a specialist? I’m not going to ignore the symptoms.
Czy istnieją zamienniki i bliskie konstrukcje?
About to + V1 podkreśla bardzo bliską przyszłość: The train is about to leave. Be to + V1 (rejestr formalny) wyraża ustalenie/zarządzenie: The President is to sign the bill. Obie konstrukcje współistnieją z be going to, ale niosą inny odcień znaczenia i stylu.
🧠 Zapamiętaj: Wybór konstrukcji wpływa na pragmatykę wypowiedzi. Mówisz nie tylko „co”, lecz także „jak bardzo to zdecydowane, uzgodnione i oparte na faktach”.
Czy te zdania brzmią naturalnie? Trening 10 transformacji
Przepisz, używając be going to, gdy mowa o planie/zamiarze lub prognozie z dowodem.
- I decided yesterday to start jogging next week → …
- Look at the sky. It will rain → …
- We plan to visit our aunt on Sunday → …
- Be careful! You will spill your coffee → …
- Did Tom decide to quit? Yes, it’s his plan → …
- They won’t arrive late; the road is empty → …
- I think she will be famous (opinia bez dowodu) → … (zostaw will)
- We arranged an interview at 10 (ustalenie) → … (present continuous)
- I intended to call you, but I forgot (przeszły zamiar) → …
- Do you going to travel in July? (błędne) → …
Propozycje odpowiedzi:
- I’m going to start jogging next week
- Look at the sky. It’s going to rain
- We’re going to visit our aunt on Sunday
- Be careful! You’re going to spill your coffee
- Is Tom going to quit? Yes, he is
- They aren’t going to arrive late; the road is empty
- —
- We’re meeting at 10
- I was going to call you, but I forgot
- Are you going to travel in July?
Jak radzić sobie na egzaminach i w pracy z klientem?
Na egzaminach zwracaj uwagę na sygnały: plan vs spontaniczna decyzja; dowód vs opinia. W korespondencji biznesowej unikaj gonna i trzymaj przejrzystość: We’re going to deliver by Friday. Gdy decyzja zapada „na gorąco”, użyj will: I’ll check and get back to you.
Najczęściej zadawane pytania
Czym różni się be going to od will jednym zdaniem?
Be going to komunikuje zamiar/plan lub prognozę z dowodem; will wyraża spontaniczną decyzję, ofertę/promise lub ogólną opinię o przyszłości.
Czy mogę użyć present continuous zamiast be going to?
Tak, gdy mówisz o uzgodnionym planie/terminie (arrangement): I’m seeing the dentist at 3. Jeśli to twój zamiar bez „rezerwacji”, wybierz be going to: I’m going to see the dentist this week.
Czy gonna jest błędne?
Nie w mowie potocznej, gdzie naturalnie skraca frazę. W piśmie formalnym trzymaj pełną formę. Nie używaj gonna z sensem ruchu ani w strukturach pytających z inwersją (Are you going to…?).
Mity i fakty o be going to
MIT:
Be going to jest wymienne z will w każdym zdaniu o przyszłości.
FAKT:
Wybór zależy od zamiaru vs spontaniczności oraz od obecności dowodu; egzaminatorzy oceniają te niuanse.
MIT:
Gonna to błąd gramatyczny.
FAKT:
To akceptowalna redukcja fonetyczna w rejestrze nieformalnym; w tekstach i egzaminach wybieraj pełną formę.
Lista kontrolna pewnego użycia
– Czy mówisz o planie lub zamiarze? Jeśli tak, użyj be + going to
– Czy masz widoczny dowód? Wybierz formę prognozy z going to
– Czy decyzja zapada spontanicznie? Sięgnij po will
– Czy to uzgodniony termin? Rozważ present continuous
– Czy pytanie i przeczenie zawiera poprawnie odmienione be? (Are you…?, isn’t, aren’t)
– Czy styl jest adekwatny (brak gonna w piśmie formalnym)?
Na koniec: kierunki dalszego rozwoju
– Ułóż po trzy zdania z zamiarami osobistymi, przewidywaniami z dowodem i ustaleniami z innymi; porównaj odcienie znaczeń
– Nagraj siebie: porównaj wymowę pełnej formy i redukcji; oceń płynność i akcent na głównym czasowniku
– Przepisz trzy maile firmowe, zastępując nieprecyzyjne will precyzyjnym be going to tam, gdzie jest plan lub dowód
Dodaj komentarz jako pierwszy!