Aleksander Kamiński
Aleksander Kamiński urodził się 28 stycznia 1903 roku w Warszawie. Miał przybrane nazwisko – Kędzierski, jednak nie jest ono powszechnie używane. Z racji tego, że niedługo później wybuchła wojna, posługiwał się zazwyczaj pseudonimem – ,Dąbrowski’’, ,,Kamyk’’, ,,Kaźmierczak’’, ,,Fabrykant’’ oraz ,,Hubert’’ i ,,Bambaju’’, żeby pozostać anonimowym i utrudnić władzom ewentualne namierzenie go. Był pedagogiem, historykiem, pisarzem, instruktorem – harcmistrzem oraz profesorem nauk humanistycznych. Działał w Armii Krajowej. Przywódca ideowy grupy o nazwie Szare Szeregi. Warto również dodać, iż był on głównym komendantem Organizacji Małego Sabotażu ,,Wawer’’, a co za tym idzie – czynnie brał udział w akcjach propagandowych.
Mając dwa latka wyjechał razem z rodzicami do Kijowa. Tam skończył czteroklasową szkołę powszechną. Przez problemy finansowe w jego rodzinie, które były spowodowane głównie przez śmierć jego ojca w 1911, młody chłopak rozpoczął pracę w roli gońca w banku. Od początku 1918 roku był członkiem Pierwszej Męskiej Drużyny Skautowej imienia Tadeusza Kościuszki. Tam wspinał się coraz wyżej w hierarchii, aż stał się przybocznym hufca (taka jednostka organizacyjna). Od maja kolejnego roku kierował już całym Gniezdem Humańskim.
Po roku czasu powrócił do ojczyzny i kontynuował naukę w Gimnazjum Kazimierza Kulwecia. Zdał tam maturę. W trakcie studiów starał się dorobić, aby polepszyć swoją sytuację finansową. Był między innymi pomocnikiem wychowawcy, później wychowawcą, a nawet stał się kierownikiem bursy RGO im. 3 Maja w Pruszkowie. Współzałożyciel oraz jednocześnie członek władz Związku Zawodowego Wychowawców.
Podczas dwudziestolecia międzywojennego pisał do swojej własnej rubryki zatytułowanej ,,Życie harcerskie’’ w piśmie o nazwie ,,Echo Pruszkowskie’’. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego (w skrócie ZHP). Osiągnął tam stopień podharcmistrza, później harcmistrza, drużynowego i ostatecznie komendanta hufca Pruszkowskiego. Brał udział w zlotach organizowanych w Holandii, na Węgrzech i w Wielkiej Brytanii.
Nastała druga wojna światowa. Aleksander Kamiński mieszkał wtedy na Śląsku, skąd został ewakuowany do Warszawy. Tam wszedł w skład Komendy Pogotowia harcerzy. Po poddaniu się stolicy zaczął kierować prowizorycznym ośrodkiem dla dzieci osieroconych w wyniku utraty rodziców podczas krwawych wydarzeń. Działał w podziemiu, przez co później pracował w ,,Biuletynie Informacyjnym’’, który był ważnym pismem w okupowanej Polsce. Współtworzył komórkę o nazwie ,,Sztuka’’. Dzięki niej mogło rozwijać się podziemie artystyczne. Poprzez pojawienie się artykułu zatytułowanego ,,Mały sabotaż’’ upowszechnił symbol polski walczącej oraz zwycięstwa. Wspierał akcje wybijania szyb w sklepach okupanta jak również patronował akcjom megafonowym. Był autorem ,,Wielkiej Gry’’, jednak zawieszono ten utwór ze względu na ujawnienie w nim metod walk konspiracyjnych.
Po zakończonej wojnie przez pięć lat pracował jako asystent w katedrach pedagogiki, zarówno ogólnej jak i społecznej w dopiero co utworzonym Uniwersytecie Łódzkim. Nadal brał czynny udział w funkcjonowaniu ZHP. W 1949 roku usunięto go ze Związku Harcerstwa Polskiego. Dwa lata później wszystkie utwory Aleksandra Kamińskiego zostały wycofane z bibliotek na terenie ówczesnej Polski i objęto je cenzurą. Było to spowodowane powodami ideologicznymi. Na starość powrócił do Warszawy, gdzie zmarł 15 marca 1978 r. Pochowany został obok Zośki, Alka oraz Rudego na warszawskich Powązkach. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski jak również otrzymał tytuł Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata.
Do jego najsłynniejszych utworów należą:
– ,,Antek Cwaniak’’
– ,,Książka wodza zuchów’’
– ,,Krąg rady’’
– ,,Wielka gra’’
– ,,Kamienie na szaniec’’ – powieść historyczna (oparta na faktach) opowiadająca o działaniach organizacji konspiracyjnej – członków grupy Szare Szeregi, podczas drugiej wojny światowej. Tytuł jest inspiracją pochodzącą od słów Juliusza Słowackiego we fragmencie wiersza – ,,Testament mój’’. Aleksander Kamiński znał bohaterów opisywanych w utworze – głównie na podstawie relacji Tadeusza Zawadzkiego – pseudonim ,,Zośka’’. Chłopak opowiedział mu o sobie i swoich przyjaciołach. Byli to między innymi Aleksy Dawidowski (,,Alek’’) oraz Jan Bytnar (,,Rudy’’). Obecnie w wydaniach tej książki zawarte są również listy powstańców wspominających te lata wojenne. Pierwotnie tytuł nosił nazwę: ,,Kamienie na szaniec. Opowiadanie o Wojtku i Czarnym’’. Wtedy pisarz krył się pod pseudonimem: ,,Juliusz Górecki’’.
– ,,Narodziny dzielności’’
– ,,Andrzej Małkowski’’
– Dodatkowo jego dorobek liczy sobie ponad trzysta artykułów i recenzji oraz 239 prac.
Spis wszystkich odznaczeń oraz orderów otrzymanych przez Aleksandra Kamińskiego:
– Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – po śmierci
– Krzyż Walecznych
– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
– Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
– Krzyż ,,Za zasługi dla ZHP’’ – po śmierci
– Medal ,,Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata’’ – po śmierci
– Srebrny Krzyż Zasługi
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!