Alfred Szklarski

A l f r e d S z k l a r s k i

urodził się dwudziestego pierwszego stycznia tysiąc dziewięćset dwunastego roku (21-01-1912r.) w Chicago w Stanach Zjednoczonych.
Jego ojciec – Andrzej Szklarski – był działaczem Organizacji Bojowej PPS przez co był zmuszony emigrować z żoną Marią (z domu Karkosik) do Ameryki, gdzie przyszedł na świat ich syn.
Jako szesnastoletni chłopak, Alfred razem z matką i siostrą Klarą wrócił do swojej ojczyzny i zamieszkał w jej rodzinnym miasteczku – Włocławku. Następnie w tysiąc dziewięćset trzydziestym drugim roku przeprowadził się do stolicy kraju, gdzie rozpoczął sześcioletnie studia na Wydziale Konsultarno – Dyplomatycznym w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie.

Bojąc się, że nadchodząca wojna mogłaby ich rozdzielić, 1 września 1939 roku, Alfred żeni się z Krystyną, którą poznał studiując i będzie miał z nią jedno dziecko – córkę Bożenę.

Już pod koniec wojny, w sierpniu 1944 roku Szklarski został żołnierzem Armii Krajowej, gdzie działał pod pseudonimem „Szklarz” i brał udział w powstaniu styczniowym. Po wojnie zamieszkał w Krakowie, a po kilku miesiącach, w lutym tysiąc dziewięćset czterdziestego piątego osiadł w Katowicach na ulicy Jordana, gdzie mieszkał aż do końca swojego życia.

Kilka lat po wojnie, od tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego czwartego roku Alfred Szklarski zaczął pracę w wydawnictwie „Śląsk” jako redaktor. W tymże wydawnictwie zostały więc wydane jego kolejne historie o dzielnym Tomku Wilmowskim. Także tam w latach siedemdziesiątych razem ze swoją żoną Krystyną Szklarską wydał trylogię „Złoto Gór Czarnych” w której skład wchodzą te tytuły: „Orle pióra”, „Przekleństwo złota” oraz „Ostatnia walka Dakotów” opowiadające o losach młodego Indianina Tehawanki z plemienia Wahpekutów , który pragnął sławy wielkiego i odważnego wojownika.

Alfred Szklarski był pisarzem i znamy go zwłaszcza z literatury podróżniczej i przygodowej dla młodzieży. On swoją własną przygodę – pisarską – pod pseudonimem Alfreda Murawskiego rozpoczął w latach okupacji niemieckiej od napisania dwóch powieści erotycznych dla dorosłych: „Miłość marynarza” i „Piękna nieznajoma”. Następnie nadeszły trzy powieści przygodowe: „Żelazny pazur”, „Krwawe diamenty” i „Tajemnica grobowca” jednak nadal dedykowane dla dorosłych. Aż wreszcie w 1947 roku wychodzi na światło dzienne pierwsza historia o dla młodzieży pod tytułem „Tomek w tarapatach”.
Głównym bohaterem zostaje chłopak mieszkający w Stanach Zjednoczonych o bardzo słabych wynikach w nauce. Akcja dzieje się w czasie drugiej wojny światowej i kiedy prasa podaje, że w Polsce wybuchło powstanie warszawskie, tytułowy Tomek postanawia wyjechać do Polski. Wsiada na statek (oczywiście na gapę) i tak rozpoczyna się jego podróż po całym świecie. Jednak powieść ta stała się tak naprawdę jedynie pierwowzorem całego cyklu o Tomku Wilmowskim, gdzie w pierwszym tomie nowego cyklu, w „Tomku w krainie kangurów”, spotykamy „odmienionego” Tomka: jako bardzo dobrego uczni