André Malraux

Georges André Malraux DSO był francuskim powieściopisarzem, teoretykiem sztuki, a także ministrem od spraw kultury. Powieść Malraux „La Condition Humaine” z 1933 roku zdobyła Nagrodę Prix Goncourt. Został mianowany przez prezydenta Charlesa de Gaulle’a ministrem informacji na lata 1945-1946, a następnie został pierwszym ministrem spraw kulturalnych we Francji. Było to w okresie prezydentury de Gaulle’a, czyli w latach 1959-1969.
Malraux przyszedł na świat 3 listopada 1901 roku w Paryżu w. Był on synem Fernanda-Georgesa Malraux i Berthe Félicie Lamy. Gdy chłopiec miał cztery lata jego rodzice się rozstali, co ostatecznie doprowadziło do ich rozwodu.
Malraux był wychowywany przez swoją matkę, ciotkę Marie Lamy oraz babkę o strony matki- Adrienne Lamy. Fernand-Georges- ojciec Malraux’a, który był maklerem giełdowym, po międzynarodowym krachu na giełdzie i rozpoczęciu Wielkiego Kryzysu popełnił samobójstwo. Malraux miał wtedy 29 lat. Od najmłodszych lat André wszyscy zaczęli zauważać, iż chłopiec miał wyraźną nerwowość oraz tiki ruchowe i wokalne. Niektórzy uważają, iż cierpiał on na zespół Tourette’a, jednak nie zostało to potwierdzone. Młody Malraux nie długo się uczył porzucając formalną edukację. Podążał zaś za swoją ciekawością po księgarniach i muzeach Paryża, zgłębiając również jego liczne i bogate zbiory biblioteczne.
Pierwszą publikacją Malraux był artykuł „The Origins of Cubist Poetry” wydany w magazynie Florenta Felsa „Action” w 1920 roku. W następnym roku opublikował on trzy półsurrealistyczne opowiadania. Malraux chętnie przebywał również w paryskim środowisku artystycznym i literackim tego okresu. Mając 21 lat w 1922 roku Malraux ożenił się z Clara Goldschmidt. Małżeństwo to przetrwało 16 lat. Po tym okresie rozstali się, ale z rozwodem czekali kolejne 9 lat do 1947 roku. W 1933 roku urodziła im się córka Florence, która później wyszła za mąż za filmowca Alaina Resnais. Malraux zabiegał o sławę dzięki swoim powieściom, wierszom i esejom o sztuce, w połączeniu z przygodami i aktywnością polityczną. Jednak w głębi był on człowiekiem bardzo nieśmiałym i prywatnym, trzymającym się na uboczu oraz zachowującym dystans o ludzi. Powściągliwość Malraux sprawiła, iż jego pierwsza żona Clara stwierdziła po latach, że prawie go nie znała w czasie ich małżeństwa.
Dwa lata po ślubie w 1923 roku Malraux i Clara wyjechali do francuskiego protektoratu Kambodży. Po powrocie z podróży Malraux został aresztowany. Francuskie władze kolonialne oskarżały go o usunięcie płaskorzeźby ze świątyni Banteay Srei. Malraux, który uważał, że działał zgodnie z obowią