De Vega Lope

Lope Félix de Vega Carpio był hiszpańskim dramaturgiem, poetą, powieściopisarzem oraz marynistą. Był jedną z najważniejszych postaci hiszpańskiego Złotego Wieku literatury baroku. Jego dorobek literacki jest niezrównany, dlatego też jest jednym z najbardziej płodnych autorów w historii literatury. Z powodu jego licznych dzieł Cervantes zwykł go nazywać „Feniksem rozumu” oraz „Potworem natury”. Razem z Pedrem Calderónem de la Barca i Tirso de Moliną wywindował hiszpański teatr barokowy na jego największe szczyty. Z powodu na wnikliwość, głębię i lekkość jego sztuk, uważany jest za jednego z największych dramaturgów literatury zachodniej. Jego sztuki zaś są nadal wystawiane na deskach teatrów na całym świecie. Jest również uważany za jednego z najlepszych liryków hiszpańskojęzycznych. Napisał również kilka powieści. Mówi się, iż może być autorem około 3000 sonetów, 3 powieści, 4 nowel, 9 poematów epickich i około 500 sztuk teatralnych. Mimo iż często krytykowano, mówiąc, iż przedkłada ilość utworów nad ich jakość, to jednak minimum 80 jego sztuk uważa się za światowe arcydzieła.
Lope de Vega Carpio 25 listopada 1562 roku urodził się w stolicy Hiszpanii-Madrycie. Jego rodzina niedługo przed jego narodzinami przeprowadziła się tam z Valle de Carriedo w Kantabrii. Jego rodzicami byli: Félix de Vega- hafciarz oraz Francisce’a Fernández Flores lub del Carpio.
Ogromny talent młodego Lopego ujawnił się już w jego najmłodszych latach. Jego przyjaciel Pérez de Montalbán twierdził, iż Lope mając pięć lat umiał czytać w języku hiszpańskim i po łacinie, a nie mając jeszcze 10 lat tłumaczył już łacińskie wiersze. Lope napisał swoją pierwszą sztukę mając 12 lat i było to „El verdadero amante”.
Dzięki ogromnemu talentowi Lope mógł uczyć siew szkole poety i muzyka Vicente Espinela w Madrycie. Mając czternaście lat kontynuował swoją edukację w Colegio Imperial, jezuickiej szkole w Madrycie. Jednak uciekł z niej, aby wziąć udział w wyprawie wojennej do Portugalii. Po tej wyprawie znalazł się pod opieką biskupa Ávili. Dostrzegł on talent chłopca i zapisał go na Uniwersytet w Alcalá. Niestety Lope nie uzyskał tytułu licencjata. Na życie zarabiał jako sekretarz arystokratów lub pisząc sztuki.
W 1583 roku Lope zaciągnął się do hiszpańskiej marynarki wojennej. Wtedy też wziął udział w bitwie pod Ponta Delgada na Azorach. Następnie powrócił do Madrytu, gdzie rozpoczął karierę jako dramatopisarz. Nawiązał również w tym okresie romans z Eleną Osorio. Po około pięciu latach tego romansu Elena odrzuciła Lopego. Nie mogąc pogodzić się z tym stanem rzeczy Lopez zaatakował ją i jej rodzinę, za co