Denis Diderot był wybitnym francuskim pisarzem, filozofem i krytykiem sztuki. Urodził się 05.10.1713 roku w Langres, we Francji, a zmarł 31.07.1784 roku w Paryżu. Mężczyzna jest jednym z wybitniejszych postaci oświeceniowych. Zabłysnął z epokowego projektu, realizowanego razem z Jeanem le Rondem D’Alembertem, „Zmień powszechny sposób myślenia” poprzez „Encyklopedię, czyli Rozsądny Słownik Sztuki, Nauki i Zawodów”. Diderot został dosyć mocno doświadczony przez życie, ponieważ kiedy poinformował swojego ojca, że zostaje pisarzem, ten się go wyrzekł.
„Encyklopedia” była pierwszą encyklopedią zawierającą wypowiedzi wielu autorów, a także wzmianki o sztuce mechanicznej. Spotkała się ona z ogromną dezaprobatą władz zarówno religijnych, jak i rządowych. Siedem lat po publikacji dzieła, zostało ono zakazane przez Kościół, a rok po tym wydarzeniu- także przez francuskie władze rządowe, aczkolwiek ten zakaz nie był bardzo ważny, dlatego też nie był za bardzo respektowany. Po takim negatywnym odbiorze ze srony władz, kilku współautorów „Encyklopedii” opuściło projekt, a znaleźli się też tacy, których uwięziono z tytułu współtworzenia jej. Nawet sam D’Alembert opuścił projekt, tym samym sprawiając, że Diderot został jedynym redaktorem. Po pewnym czasie, filozof napisał mnóstwo artykułów, tworząc „Encyklopedię” do 1765 roku. Z biegiem lat, autor coraz bardziej odczuwał przygnębienie i wyrzuty sumienia. Myślał, że „Encyklopedia” była jedynie stratą czasu. Bardzo długiego czasu. Jednak teraz uważa się jego dzieło życia za jednego z prekursorów rewolucji francuskiej.
Artysta przez większość swojej kariery, miał wielkie problemy finansowe. Jednak w 1766 roku cesarzowa Katarzyna Wielka zapłaciła mu 50 000 franków, zatrudniając go jako swojego bibliotekarza. Zrobiła tak, ponieważ usłyszała o problemach Diderota. Mężczyzna do końca życia zajmował to stanowisko, a przez kilka lat nawet przebywał w Petersburgu.
W 1746 roku opublikował on swoją pierwszą autorską pracę, w której pisał, że uczucie bez dyscypliny może być destrukcyjne, a do kontrolowania uczuć potrzebny jest rozum. Te myśli zostały zawarte w „Myślach filozoficznych”. W książce występuje krytyka chrześcijaństwa i ateizmu, a także obrona deizmu, ze względu na to, że w momencie pisania, Diderot był deistą.
W 1974 roku Diderot napisał powieść „Niedyskretne klejnoty”. Autor opublikował ją anonimowo. Potrzebował wówczas pieniędzy, ponieważ został ojcem. Jest to dość sprośna książka o pierścieniu sułtana, który kiedy zosta
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
nie skierowany w stronę kobiety, zobowiązuje ją do wyznania swoich doświadczeń łóżkowych. Jednakże posiada również kilka dygresji na temat muzyki, literatury i filozofii. Powieść okazała się wielkim sukcesem, jednak nie mogła zostać podpisana jego nazwiskiem dla bezpieczeństwa. Mimo wszystko, przyniosła artyście bardzo duży dochód. Jest to najczęsciej wydawana książka tego autora.
„List o niewidomych” uświadomił światu jakim myślicielem jest Denis Diderot. W tekście poruszona jest bardzo głęboka myśl- kto tak naprawdę jest niewidomy? Ludzie, którzy nie posidają zysłu wzroku, czy ci, którzy posiadają każdy zmysł, jednak nie dostrzegają wielu bardzo istotnych kwestii? Praca została opublikowana w 1749 roku w Paryżu, również anonimowo, aczkolwiek bardzo szybko władza zakończyła jej drukowanie.
Inny, wybitny myśliciel oświeceniowy- Wolter napisał do Diderota list chwalący jego „List o niewidomych”, a także całokształt działalności mężczyzny. Niedługo po tym sukcesie, 24.07.1749 roku, pisarz został aresztowany i trafił do izolatki w Vinennes. To wydarzenie było spowodowane rozgniewaniem rządu po zawarciu traktatu pokojowego w Aix-la-Chapelle, który definitywnie zakończył wojnę o sukcesję austriacką. Wówczas rząd rozpoczął aresztowania swoich przeciwników, między którymi znalazł się właśnie Diderot. Podczas pobytu w izolatce w Vinennes, autora odwiedził inny myśliciel- Jean Jacques Rousseau. Po tej wizycie, Rousseau wyszedł z więzienia z nowymi, świeżymi pomysłami i gotowy do działania.
Diderot zaczął pisać listy do gubernatora, który zadecydował o jego uwięzieniu. 03.11.1749 roku myśliciel wyszedł na wolność.
Po odsiadce, mężczyzna wydał prospekt emisyjny dla „Encyklopedii”.
Denis Diderot i jego prace byli ogromną inspiracją dla wielu ludzi oświecenia. Mężczyzna w swoich dziełach rozpatrywał coraz to ciekawsze aspekty życia oraz zagłębiał się w kolejne ciekawe tematy.
Najbliższym przyjacielem artysty był filolog Friedrich Melchior Grimm. Był on dziennikarzem i zaczął pisać pracę, do której poprosił Diderota o relacjonowanie wystaw w Luwrze. Jego prace bardzo pozytywnie zaskoczyły odbiorców dziennikarza, ponieważ Diderot dostrzegał w parach przeróżnych artysów wiele aspektów, których potencjalni zjadacze chleba nie dostrzegali. Należy też podkreślić, że w XVIII wieku niewielu ludzi potrafiło dostrzec głębie sztuki, np. na obrazach. Pewna dziennikarka nawet napisała, że dzięki Diderotowi zaczęła dostrzegać coś więcej, niż tylko różne barwy naniesione na płótno.
Artysta zmarł na zakrzepicę płuc w wieku 70 lat.
Dodaj komentarz jako pierwszy!