Hanna Januszewska-Moszyńska

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Hanna Januszewska-Moszyńska, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

W tym opracowaniu opiszę życie i twórczość poetki i powieściopisarska Hanny Januszewskiej-Moszyńskiej. W związku z tym, że nie udało mi się odnaleźć wielu informacji na temat jej pochodzenia i życia prywatnego, ani poznać genezy powstania drugiego członu nazwiska, w tej pracy będę opisywać bohaterkę nie uwzględniając go.

Hanna Januszewska urodziła się 20 kwietnia 1905 roku w Warszawie. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim filologię polską, naukę ukończyła w 1930 roku. Gdy miała 15 lat w magazynie „Robotnik” ukazał się jej debiut pisarski, wiersz „Kawiarnia”. Publikowała również w ” Tygodniku ilustrowanym” i „Bluszczu”. W 1924 roku wydano jej debiutancki tomik zatytułowany „Poezje”. Zawierał on wiersze przeznaczone dla osób dorosłych. Gdy miała 25 lat, wydano kolejny z jej zbiorów wierszy skierowanych do tej grupy odbiorców. Nadała mu tytuł „Dom na wyspie”. Poza wyżej wymienionymi tomikami Hanna Januszewska dorosłym zadedykowała jeszcze tylko jeden utwór . Nazwała go „Exodus (Księga wyjścia)”, a wydało go Towarzystwo Wydawnicze „Bluszcz” w 1933 roku. Od tej pory poetka zaczęła tworzyć dzieła skierowane do najmłodszych czytelników. Pierwsze z utworów dla dzieci zaczęły być publikowane w 1932 roku. Wtedy powstały:
wybór wierszy pt. „Ele-mele dudki”;
mieszanka baśni pt. „Jawor, jawor”;
miszmasz bajek pt. „Z góry na Mazury. Bajki mazowieckie”.
Pierwszy ze zbiorów wydany był przez Towarzystwo Wydawnicze „Bluszcz”, dwa kolejne przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”. Hanna Januszewska jeszcze przed wybuchem II Wojny Światowej nawiązała współpracę z redakcjami czasopism przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, „Płomyka” oraz „Płomyczka”. Podczas wojny uczestniczyła w tajnym nauczaniu oraz współpracowała z konspiracyjnymi wydawnictwami. Jako nauczycielka prowadząca tajne komplety uważała swój udział w nich za obowiązek obywatelski. Brała udział w tworzeniu życia literackiego w podziemiu, współtworzyła konspiracyjne wydawnictwa i prasę. Po zakończeniu okupacji niemieckiej, gdy działania wojenne dobiegły końca, Hanna Januszewska wyjechała do Łodzi. Zamieszkała tam i rozpoczęła pracę w tamtejszym oddziale Przedsiębiorstwa Państwowego „Polskie Radio”. Zajmowała tam stanowisko kierowniczki Redakcji dla Dzieci i Młodzieży przez trzy lata, do 1949 roku. Wtedy to postanowiła opuścić Łódź i powrócić do Warszawy. Gdy osiadła na nowo w rodzinnym mieście, podjęła współpracę z kolejnymi czasopismami dziecięcymi, najpierw z z redakcją tygodnika „Świerszczyk”, następnie dwutygodnika „Miś”.
Hanna Januszewska tworzyła poezję, bajki oraz baśnie, również opowiadania i powieści fantastyczne. Jej twórczość obejmowała także sztuki teatralne i słuchowiska radiowe. Do ważniejszych z jej wierszy i opowiadań można zaliczyć, m.in.: ​”O kocie, co faję kurzył i o innych dziwach”, wydany w 1933 roku przez „Bluszcz”, z ilustracjami Romana Wyłcana;
„O chłopcu drewnianym” z 1938 roku;
cykl „Baśń o wędrującej Pyzie”, w którego skład wchodziły cztery tomy:
1) „Jak polska Pyza wędrowała” z 1938 roku,
2) „Idzie Pyza borem, lasem…” z roku następnego,
3) „Pyza na Starym Mieście” wydany w 1948 roku,

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!