Heinrich Von Kleist

Bernd Heinrich Wilhelm von Kleist – niemiecki poeta, publicysta i dramaturg. Urodzony 18 października 1777 r. we Frankfurcie nad Odrą. Popełnił samobójstwo 21 listopada 1811 roku w Wannsee koło Berlina. Znany jest przede wszystkim jako autor „Das Käthchen von Heilbronn” („historycznego przedstawienia rycerskiego”), komedii „Der zerbrochene Krug” („Rozbity dzban”), tragedii „Penthesilea” oraz nowel „Michael Kohlhaas” i „Die Marquise von O…”.
Heinrich von Kleist był najstarszym synem kapitana sztabu, a później majora Joachima Friedricha von Kleista i jego drugiej żony Juliane Ulrike z domu von Pannwitz. Z szóstki rodzeństwa dwie siostry (Wilhelmine i Ulrike) pochodzą z pierwszego małżeństwa ojca. Heinrich von Kleist pobierał pierwsze lekcje u prywatnego nauczyciela Christiana Ernsta Martiniego, teologa, a później rektora frankfurckiej szkoły publicznej.

18 czerwca 1788 r. umiera ojciec Kleista. Heinricha w tym czasie uczył m.in. kaznodzieja Samuel Heinrich Catel, który żył w latach 1758 -1838 w Berlinie.

Kleist 1 czerwca 1792 r. wstępuje jako prywatny kapral do batalionu Straży Pułkowej nr. 15b w Poczdamie. 20 czerwca przyjmuje bierzmowanie we Frankfurcie nad Odrą.

3 lutego 1793 r. umiera matka poety. Początkiem marca Kleist udał się do Frankfurtu nad Menem, skąd jego pułk został przeniesiony, by wziąć udział w kampanii nad Renem przeciwko Francji.

14 maja 1795 r. Heinrich został awansowany do Portepeefähnrich, a 11 lipca Pułk Straży powrócił do Poczdamu.

7 marca 1797 r. Heinrich zostaje mianowany podporucznikiem.

W 1798 r. wraz ze swoim towarzyszem pułkowym Rühle von Liliensternem Heinrich pobiera lekcje języka niemieckiego i matematyki. Ich nauczycielem jest zastępca dyrektora Johann Heinrich Ludwig Bauer z „Wielkiej Szkoły Miejskiej” w Poczdamie. Heinrich gra na klarnecie w kwartecie oficerskim (m.in. z Rühle). Heinrich w tym czasie bywa w domu Marie von Kleist z domu Gualtieri, powierniczki królowej pruskiej Luise.

4 kwietnia 1799 r. Heinrich odebrał żądane pożegnanie ze służby wojskowej, a już 10 kwietnia został przyjęty na Uniwersytet we Frankfurcie nad Odrą. Tam studiuje fizykę, matematykę i uczęszcza na wykłady z filozofii, historii kultury i prawa naturalnego.

Na początku 1800 r. Heinrich zostaje nieoficjalnie zaręczony z córką generała frankfurckiego Wilhelmine von Zenge. Latem, po trzech semestrach przerywa studia i wyjeżdża do Berlina, żeby przygotować się do pruskiej służby cywilnej.
Zajmuje się tam badaniem filozofii Immanuela Kanta i Jeana Jacquesa Rousseau.

W 1801 r. Heinrich przebywa w Paryżu od lipca do końca listopada, a pod koniec grudnia wyjeżdża do Bazylei.

Do października 1802 r. Heinrich mieszka w Szwajcarii. W tym czasie zaczyna pracę jako pisarz. W maju odejmuje decyzję o zerwaniu zaręczyn z Wilhelminą von Zenge.

W 1803 r. Kleist przebywa w Dreźnie od kwietnia do lipca. Ze swoim przyjacielem Ernestem von Pfuelem udaje się do Berna, Mediolanu, Genewy i Paryża i zostaje tam do początku października. Pod koniec listopada Kleist wraca do