Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej (na Podlasiu). Posługiwał się pseudonimami takimi jak ,,Juliusz Polkowski’’, ,,Musagetes’’, ,,Litwos’’ oraz ,,K. Dobrzyński’’. Był on powieściopisarzem, publicystą jak i nowelistą. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1905 za ogólną twórczość. W przemówieniu, które wygłaszał w związku z otrzymaniem tego wyróżnienia, mówił jak zaszczytne to jest dla syna Polski. Jest uważany za jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy żyjących na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. Pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej. Charakteryzowała się ona herbem Oszyk. Jego matka pisała wiersze. Dwa z nich opublikowała w ,,Tygodnik ilustrowanym’’. Twórca miał pięcioro rodzeństwa. Starszy od niego brat o imieniu Kazimierz brał udział w powstaniu styczniowym. Zginął podczas wojny prusko – francuskiej. Ciekawostką jest, iż miejscowość, w której Sienkiewicz przyszedł na świat, należała do jego babci. Rodzina wiele razy zmieniała miejsce zamieszkania, aż w 1861 roku osiedliła się na dłużej w Warszawie.
W 1858 roku zaczął uczęszczać do gimnazjum w Warszawie. Tam zdobył już swoją pierwszą nagrodę za wypracowanie pod tytułem ,,Mowa Żółkiewskiego do wojska pod Cecorą’’. Nie był zbyt pilnym uczniem – nie przykładał się. Świadczyły o tym jego niezbyt wysokie oceny. Najlepsze stopnie otrzymywał (jak się nietrudno domyślić) z przedmiotów humanistycznych. Ze względy na nieciekawą sytuację materialną jego rodziców, młody (wtedy dziewiętnastoletni) Henryk Sienkiewicz przyjął posadę guwernera (nauczyciela domowego, który uczył i wychowywał młodsze dzieci, głównie w wieku przedszkolnym). Wolą jego rodziców było zdanie na wydział lekarski, co zresztą uczynił (dostał się do Szkoły Głównej Warszawskiej. Nie został tam jednak długo i podjął studia prawnicze. Tu też mu nie odpowiadało i definitywnie przeniósł się na wydział filologiczno – historyczny. Podejrzewa się, że już wtedy powstała jego pierwsza powieść zatytułowana ,,Ofiara’’ (nie była ona opublikowana). W tym okresie pisał również utwór (,,Na marne’’), który doczekał się publikacji. W 1869 roku zadebiutował jako dziennikarz, gdyż magazyn ,,Przegląd tygodniowy’’ wydał jego recenzję dotyczącą sztuki teatralnej. ,,Tygodnik Ilustrowany’’ natomiast zamieścił jego rozprawkę opisującą Mikołaja Sępa Szarzyńskiego. Henryk Sienkiewicz często posługiwał się pseudonimem ,,Litwos’’, kiedy pisał. Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się listy pisane przez pisarza podczas pobytu w Ameryce, gdyż takie wycieczki były niezwykle rzadkie w ówczesnych czasach. Zamieszczane one były w Gazecie Polskiej. W 1878 powrócił do Europy – przebywał w Londynie. Później na rok przeniósł się do Paryża. Podczas jego pobytu w tym kraju, autor poznał nowy prąd w literaturze, którym był naturalizm. Tego samego roku napisał nowelę zatytułowaną ,,Janko Muzykant’’. Jego wyprawa do Stanów Zjednoczonych wzbudziła zainteresowanie jego osobą do tego stopnia, iż wiele ludzi chciało się do niego upodobnić oraz brać przykład. Wątek ten opisał Bolesław Prus w opublikowanym artykule pod tytułem ,,Co p. Sienkiewicz wyrabia z piękniejszą połową Warszawy’’. We Lwowie, gdzie wygłosił odczyt ,,Z Nowego Jorku do Kalifornii’’, spotkał przyszłą żonę – Marię Szetkiewiczównę. Dowiedziawszy się, iż rodzina kobiety za zamiar udać się do Wenecji, od razu ruszył jej śladami, aby bardziej poznać niewiastę. Co ciekawe, pisarz był aż trzykrotnie żonaty, a wszystkie jego wybranki miały na imię Maria. W roku 1880 napisał historyczny utwór zatytułowany ,,Niewola tatarska’’ oraz tworzył znaną wielu z nas książkę – ,,Ogniem i mieczem’’. Przyniosła ona (podobnie jak pozostałe części trylogii) Henrykowi Sienkiewiczowi ogromną popularność, gdyż społeczeństwo nadzwyczaj chętnie po nie sięgało. Wielu z czytelników w formie korespondencyjnej dopytywało o to, co działo się dalej z ich ulubionymi bohaterami. W 1888 roku wybrał się w podróż do Hiszpanii. Trzy lata później odwiedził Afrykę. Ta wycieczka spowodowała, iż napisał on ,,Listy z Afryki’’. Wraz z wybuchem wojny światowej, Henryk Sienkiewicz wyjechał i osiedlił się w Szwajcarii. Razem z Ignacym Janem Paderewskim był jednym z współzałożycieli Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce znany również pod nazwą Komitet Veveyski. W 1916 została przyznana mu Nagroda Fundacji Erazma i Anny Jerzmanowskich przyznawana przez Polską Akademię Umiejętności. Zmarł tego samego roku dnia 15 listopada w godzinach wieczornych. Pochowany został w Vevey. Przyczyną śmierci pisarza był anewryzm serca. Osiem lat później jego prochy zostały sprowadzone do Polski i umieszczono je w podziemiach katedry świętego Jana, zaraz obok Gabriela Narutowicza.
Dzieła napisane przez Henryka Sienkiewicza:
– ,,Ogniem i mieczem’’
– ,,Quo vadis’’
– ,,Potop’’
– ,,Pan Wołodyjowski’’
– ,,W pustyni i w puszczy’’
– ,,Na marne’’
– ,, Krzyżacy’’
– ,,Wspomnienie z Maripozy’’
– ,,W krainie złota’’
– ,,Janko Muzykant’’
– ,,Latarnik’’
– ,,Humoreski z teki Worszyłły’’
– ,,Hania’’
– ,,Legiony’’
Oraz znacznie więcej, jednak nie sposób jest wszystko wymienić.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!