Homer to grecki autor, pieśniarz, recytator i najstarszy znany z imienia europejski poeta. Jest uważany za najwybitniejszego epika w antyku. Żył prawdopodobnie na przełomie XI/VIII w. p.n.e. Urodził się krainie położonej w Azji Mniejszej – Jonii. Jego miastem rodzinnym była Smyrna. Historycy podejrzewają, że był on niewidomy. Utwory Homera inspirowały twórców późniejszych epok, były tłumaczone i wielokrotnie parafrazowane. Artyście przypisuje się stworzenie dwóch poematów heroikomicznych: „Batrachomyomachia” i „Margites „. Do jego najwybitniejszych dzieł należą greckie epopeje narodowe: „Iliada” oraz „Odyseja”. Są to dłuższe utwory epickie spisane heksametrem w 24 pieśniach. W „Iliadzie” antyczny poeta przedstawia losy legendarno-mitologicznych bohaterów na tle wojny trojańskiej, która zgodnie z mitologią grecką trwała 10 lat. Wybitny, starożytny pisarz ukazuje w swym dziele związki między światem boskim a ludzkim. „Iliada” podobnie jak „Pan Tadeusz ” rozpoczyna się inwokacją, czyli rozbudowaną i utrzymaną w podniosłym stylu apostrofą. Homer zwrócił się do muz z prośbą o natchnienie i inspirację. Narrator eposu jest wszechwiedzący i obiektywny. Epopeja charakteryzuje się stałymi epitetami (tj. „szybkonogi Achilles”, „gromowładny Zeus”), częstymi powtórzeniami, peryfrazami imion postaci oraz rozbudowanymi porównaniami (zwanymi homeryckimi). Charakterystyczne dla „Iliady” są szczegółowe opisy przedmiotów przy najważniejszych wydarzeniach, np. słynny opis tarczy Achillesa. Utwór przedstawia wątek wojny trojańskiej dotyczący konfliktu między Troją a Achajami. Akcja obejmuje dokładnie 49 dni ostatniego roku bitw i walk, ale dzięki licznym retrospekcjom poznajemy także wcześniejsze lata wojny. Tytuł dzieła Homera wziął się od innej nazwy Troi, czyli Ilionu. Tematem epopei greckiej jest gniew głównego bohatera, który jest herosem. Achilles to syn Tetydy i Peleusa. Według mitologii jego całe ciało było odporne na rany z wyjątkiem pięty. Cechuje go dzielność, odwaga, męstwo, waleczność, a także pycha i porywczość. Marzy o sławie i triumfach, lecz zdaje sobie sprawę z tego, iż jego przeznaczeniem jest śmierć w wyniku walk pod Troją. Jego gniew jest wywołany tym, że dowódca (Agammemnon) odbiera mu jego brankę – Bryzejdę, a następnie umiera ukochany przyjaciel Achillesa – Patroklos. Utwór jest bogaty w opisy walk, wojennych potyczek oraz śmierci wojowników (m.in. Hektora). Fabuła dzieła opiera się na wątku związanym z głównym bohaterem, ale występują również poboczne epizody.
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
Ważnymi postaciami w „Iliadzie” Homera oprócz Achillesa są: Parys, Hektor, Agammemnon, Zeus oraz inni bogowie olimpijscy (Hera, Posejdon, Atena, Hermes i Hefajstos, którzy stoją po stronie Achajów oraz będący za Troją: Apollo, Ares, Artemida i Afrodyta). Problemy poruszane w eposie to m.in. ideał herosa, boska ingerencja, tragizm kondycji ludzkiej i triumf sprawiedliwości.
„Odyseję” Homera jako epos cechuje podniosły, uroczysty, patetyczny styl. Akcja „Odysei” rozgrywa się w czasach mitycznych, rozpoczyna się po wojnie trojańskiej i opowiada o dziejach Odyseusza powracającego po walce w rodzinne strony. Wszystko toczy się wokół jednej opowieści o losach konkretnego, żywego bohatera. Dzieje zostały osnute lokalne, zawierają dawne legendy znane greckim żeglarzom i kolonizatorom Morza Śródziemnego. Dzieło obejmuje 40 dni ostatniego roku tułaczki i zawiera wiele retrospekcji. Jego długa podróż symbolizuje ludzki los. Życie jest pełne trudów, przeszkód i niebezpieczeństw zupełnie tak jak na drodze Odysa. Bohater wędruje spod Troi do Itaki i ciężko jest mu dojść do celu. Nieustannie pojawiają się przeciwności, które nie ułatwiają podroży. Odyseusz stanowi archetyp wędrowca, powraca do ojczyzny dopiero po 20 latach. Oprócz głównej postaci pojawiają się także: Penelopa, Laertes, Telemach, Eumajos, Eurykleja, Menelaos, Kalipso, Nestor, Kirke, Atena, Posejdon, Leutotea. Akcja epopei ma miejsce w koloniach Eubejczyków na Morzu Jońskim, w południowej Italii oraz w okolicach Sycylii. „Odyseja” jest eposem, ponieważ podobnie jak w „Iliadzie” pojawia się wszechwiedzący i obiektywny narrator, który zachowuje dystans wobec opowiadanych treści. W toku narracji wykorzystane są liczne apostrofy, zdania wykrzyknikowe, powtórzenia, hiperbole, porównania homeryckie. Bogactwo środków literackich nadaje opisywanym obrazom niezwykłej plastyczności oraz dynamizmu. Występują stałe epitety charakterystyczne dla Homera (np. „Zeus egidowładny”). Nadrzędny wątek epopei wzbogacony jest bardzo licznymi epizodami. W utworze poruszana jest sprawa życia starożytnych Greków, historia Penelopy, a także wędrówka Telimacha w poszukiwaniu wiadomości o ojcu. Dzieło jest wypełnione wątkami fantastycznymi, np. pobyt króla Itaki w królestwie umarłych i jaskini Cyklopa. Bohaterowie występują na bogatym tle obyczajowym i dzielą się na dwie grupy: ludzcy oraz boscy. Ważne wydarzenia odbywają się wyłącznie z ingerencją bogów greckich i to od nich zależy los postaci. Myślą przewodnią w dziele Homera jest wędrówka jako integralna część życia człowieka.
i ucz się szybciej!
Dodaj komentarz jako pierwszy!