Isaak Bashevis Singer

Isaak Bashevis Singer – urodził się jako Icchok Zynger. W życiorysie pisarza jest wiele niejasności. Największą wątpliwość wzbudza już sama data jego narodzin. Niektóre źródła podają, że jest to 14 lipca 1904 rok, jednak bardziej prawdopodobna wydaje się 21 listopada 1902 roku. Urodził się w Leoncinie pod Warszawą. Zmarł 24 lipca 1991 roku w Surfside, w Miami na Florydzie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w New Jersey. Polski i amerykański pisarz żydowski tworzący głównie w języku jidysz, noblista. Posługiwał się kilkoma pseudonimami między innymi Icchok Warszawski, D. Segal, Bashevis.
Pochodził z bardzo religijnej żydowskiej rodziny. Jego ojciec – Pinkas Mendel Singer był chasydzkim rabinem. Matka – Batszeba Zylberman pochodziła z Biłgoraja, a jej ojciec pełnił tam funkcję rabina. Isaak miał troje rodzeństwa. Starszą siostrę Hinde Ester (1891 – 1954), która przyjęła nazwisko Ester Kreitman i również została pisarką. Starszy brat Israel Joszua (1893 – 1944) również został cenionym pisarzem. Tylko najmłodszy brat Mosze został chasydem.
Rodzina Singerów z Leoncina przeniosła się na krótko do Radzymina. Tam jego ojciec został kierownikiem miejscowej jesziwy. Jednak w 1908 roku doszło do pożaru szkoły i rodzina przeniosła się do Warszawy na ulicę Krochmalną 10. Jest to jeden z najważniejszych miejsc, które wywarły duży wpływ na późniejszą twórczość pisarza. W Warszawie jego ojciec pełnił nieoficjalną funkcję rabina (z powodu braku znajomości języka rosyjskiego). Mieszkanie Singerów było bardzo skromne, prawie nie było w nim mebli, a mały Isaak wiele czasu spędzał na balkonie obserwując uliczne życie. Wspomnienia z tego okresu zawarł w autobiograficznej powieści „Urząd mojego ojca”. Icchok uczęszczał do chederu i studiował Talmud pod czujnym okiem ojca.
W 1917 roku z powodu głodu i działań wojennych Isaak wraz z matką i młodszym bratem przenieśli się do Biłgoraja, do domu dziadków. Pobyt w Biłgoraju wywarł duży wpływ na późniejszą twórczość pisarza. Było to malownicze miasteczko w dużej części zamieszkane przez żydów, nieskażone cywilizacją, bez elektryczności. To tam pisarz nasłuchał się przesądów, legend i opowieści o duchach i cudach. Gdy I wojna światowa zakończyła się matka razem z najmłodszym synem przeniosła się do Starego Dzikowa, gdzie Pinkas objął urząd Rabina, natomiast Icchok pozostał w Biłgoraju. Tam zaczął tworzyć – pisał wiersze i opowiadania. Objął tam posadę nauczyciela języka hebrajskiego, jednak w 1923 roku wyemigrował do Warszawy. Tam dzięki starszemu bratu dostał posadę redaktora w czasopiśmie Literarisze Bleter, w którym pracował do 1933 roku.
Jego debiut literacki przypada na rok 1925, kiedy to opublikował krótkie opowiadanie „Na starość” w czasopiśmie, w którym pracował. Jego kolejna powieść „Szatan z Goraja” ukazywał się w odcinkach od 1933 do 1934 roku na łamach czasopisma literackiego „Globus”, a w całości została opublikowana w 1935 roku i jest to najczęściej podawana data jego debiutu. „Szatan z Goraja” jest jedyną powieścią wydaną w Polsce przed wojną.
Sytuacja materialna Singera nie była łatwa, a narastające nastroje antysemickie przyczyniły się do jego decyzji o emigracji w 1935 roku do Stanów Zjednoczonych. Tam po raz kolejny dzięki pomocy starszego brata otrzymał pracę jako korektor, tłumacz i dziennikarz w żydowskim czasopiśmie „Forwerts”. Emigracja zmusiła dodo rozstania z partnerką Rachelą i ich synem Izraelem. Nowa sytuacja, brak zn