Jerzy Liebert

JERZY LIEBERT

Jerzy Liebert to polski poeta (twórca liryki religijnej), który tworzył w XX wieku. W swoich wczesnych utworach odwoływał się do sensualizmu, witalizmu oraz tradycyjnej formy wiersza, zaś w późniejszych lirykach w jego poezji dominowała tematyka metafizyczna. Jego twórczość charakteryzuje zmysłowa twórczość, która jest połączona z inspirowaną katolicyzmem refleksją religijną.

Urodził się 24 lipca w 1904 roku w Częstochowie. Żył w niezamożnej rodzinie. Całe swoje młodzieńcze lata spędził w Ostrowcu, Warszawie, a również w Moskwie, gdzie z rodziną przebywał w latach 1915-1918 w związku z pracą ojca, który był inżynierem. Od 1913 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a także do prywatnego gimnazjum im. W. Giżyckiego w Moskwie.

W dziedzinie literatury Liebert debiutował w roku 1921, kiedy opublikował wiersz w czasopiśmie „Czyn”. Związał się grupą literacką „satelitów” Skamandra, ale nie należał do tej grupy, lecz przyjaźnił się z jej członkami, w szczególności z Anną i Jarosławem Iwaszkiewiczami.

Swoje dzieła zamieszczał w „Kurierze Polskim”, „Skamandrze”, „Wiadomościach Literackich”, „Pamiętniku Warszawskim” oraz w „Drodze”.

Liebert był szczególnie związany ze środowiskiem religijnym, a mianowicie z „Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża”, „Zakładem dla Ociemniałych w Laskach”, a także z „Kółkiem”, którego animatorem był ksiądz Władysław Korniłowicz. Wówczas było to jedno z najpopularniejszych otwartych środowisk chrześcijańskich, które głosiły ideę humanizmu i personalizmu.

Zaczął studiować polonistykę od roku 1925 na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednakże nie ukończył jej z powodu swojej ciężkiej choroby, ale również z powodów materialnych. Przerwał studia w 1927 roku, po czym rozpoczął pracę w redakcji „Pamiętnika Warszawskiego”, a później „Drogi”.

Uznaje się Jerzego Lieberta jako jednego z najbardziej popularnych poetów religijnych. W jego utworach najważniejszym i najczęściej poruszanym motywem jest obraz Boga, który stanowi wyzwanie dla chrześcijanina. Jednak Bóg w jego liryce ma oblicze potężne, surowe, a nawet wywołujące przerażenie oraz strach. W swoich dziełach dąży do prawdy i prawdziwości wyrażanych uczuć, opisuje również swoją chorobę. W jego rozumowaniu nie ma tematu śmierci, nie przewidywał żadnego świata pośmiertnego, z jego wizji wynika, iż człowiek po śmierci pozostaje zupełnie sam.

Liebert kiedyś bardzo był ceniony, jednakże po wojnie głos o nim ucichł i prawie o nim zapomniano. W dzisiejszych czasach ponownie Liebert cieszy się zainteresowaniem wśród społeczeństwa. Za jedno z największych osiągnięć polskiej epistolografii uznaje się jego listy.

Do jego najpopularniejszych dzieł należy przede wszystkim „Jeździec”. Jest to wiersz oczywiście o tematyce religijnej. Wskazuje na f