Joanna Kulmowa

Joanna Kulmowa (Joanna Maria Kulma, z domu Cichocka) to polska pisarka, prozaik, poetka, autorka utworów scenicznych, a także książek dla dzieci i młodzieży. Napisała wiele słuchowisk radiowych, piosenek, dramatów, utworów satyrycznych, wierszy, librett, oratoriów i misteriów religijnych. Napisała piosenki m.in. dla Anny German, Ewy Wiśniewskiej, Niebiesko-czarnych, Alicji Węgorzewskiej, Wojciecha Wysockiego, Grzegorza Turnaua. Jej utwory zawierają elementy liryzmu, refleksji i groteski. Poetka często odwoływała się do świata wyobraźni oraz humoru. Swoje dzieła kierowała głównie do młodszej widowni. Każdy utwór bawi, uczy, pobudza myślenie i fantazję dzieci oraz młodzieży. Joanna Kulmowa stosowała eksperymenty słowne, jej wiersze posiadają charakterystyczny styl i liryczną zadumę nad światem. Autorka inspirowała się światem dziecięcych przeżyć, wyróżnia ją bogactwo inwencji i duża kultura poetycka. Jej dorobek obejmuje ponad 50 tomów wierszy, które zostały przetłumaczone na wiele języków (m.in. jęz. niemiecki, włoski, angielski, węgierski, francuski, rosyjski, łotewski). W swej bogatej twórczości podkreślała, że dziecięcość jest najwyższą wartością w świecie natury. Inspirowała się Andersenem, Lindgren, Korczakiem. Oprócz kariery literackiej była reżyserką i współzałożycielką Warszawskiej Opery Kameralnej. Pełniła funkcję prezesa stołecznego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz była członkinią jury Nagrody Literackiej miasta stołecznego Warszawy. Czuła silne powiązanie z ziemią pomorską, gdzie spędziła znaczną część swego życia.

Joanna Kulma urodziła się 25 marca 1928r. w Łodzi. Lata młodzieńcze spędziła w mieście rodzinnym oraz w Tomaszowie Mazowieckim (woj.łódzkie). Podczas II wojny światowej uczestniczyła w tajnym nauczaniu, zdobywała wiedzę pod okiem Armaniego Vetulani. W czasie okupacji niemieckiej zamieszkiwała w Warszawie i w Milanówku. Następnie studiowała historię na Uniwersytecie Łódzkim oraz aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Później kształciła się w kierunku reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Po zakończeniu edukacji została asystentką reżysera w warszawskim teatrze. Współpracowała także z Telewizją Polską. Swój dorobek artystyczny rozpoczęła od utworu pt. „Historyjka cała jak muszka w polewce pływała” w pierwszym numerze łódzkiego „Przyjaciela”. Jednak jej debiutem okazały się tomiki wierszy wydane w roku 1952: „Fatum na zakręcie”, „Boże umieranie”, „Cykuta i Jonasz, czyli nasza epoka”, „Trefnisiem będąc”. Następnie ukazywały się tomiki z utworami dla dzieci, t.j. „Śpiew lasu”, „Wiersze dla Kai”, „Zasypianki”, „Krześlaki z rozwianą grzywą”,