Juliusz Kaden-Bandrowski

J u l i u s z K a d e n – B a n d r o w s k i

Juliusz Kaden – Bandrowski urodził się dwudziestego czwartego lutego tysiąc osiemset osiemdziesiątego piątego roku (24 II 1885 r.) w Rzeszowie. Zmarł ósmego sierpnia tysiąc dziewięćset czterdziestego czwartego roku (8 VIII 1944 r.) w Warszawie od odniesienia rany przez kawałek pocisku.

Był polskim pisarzem. Dowodził piechotą Wojska Polskiego. Był również publicystą i wolnomularzem. Był synem brata (bratankiem) Aleksandra Bandrowskiego, a także kuzynem Bronisława Bandrowskiego.

Juliusz pianistykę studiował w konserwatoriach w czterech miastach:
1.) Krakowie,
2.) Lwowie,
3.) Lipsku,
oraz ostatnim z miast:
4.) Brukseli.
Zrezygnował z grania na fortepianie z powodu dwukrotnego złamania ręki, gdy był mały.

Był dziennikarzem polskich gazet. Pisał recenzje, a także szkice publicystyczne. Studia filozoficzne rozpoczął w Brukseli. Podczas studiów zaangażował się w działalność społeczno – niepodległościową w polskich stowarzyszeniach młodzieżowych na emigracji, który były związane z PPS – Frakcją Rewolucyjną. W tysiąc dziewięćset dziewiątym roku rozpoczął pisać powieść ” Niezguła „, która zadebiutowała w tysiąc dziewięćdziesiątym jedenastym roku (1911 r.) i została dobrze przyjęta przez krytykę. W tysiąc dziewięćset jedenastym roku (1911 r.) ukazał się tom nowel ” Zawody „, a dwa lata później w tysiąc dziewięćset trzynastym roku (1913 r.) druga powieść ” Proch „. Przed pierwszą wojną światową wrócił do Krakowa. Juliusz jest kawalerem Orderu Leopolda II.

W sierpniu tysiąc dziewięćset czternastego roku (1914 r.), po wybuchu wojny, wstąpił do I Brygady Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, którego został adiutantem. Później pełnił funkcję oficera werbunkowego, a także kronikarza I Brygady. Dwudziestego ósmego kwietnia tysiąc dziewięćset szesnastego roku (28 IV 1916 r.) zaawansował na chorążego. Pierwszego stycznia tysiąc dziewięćset siedemnastego roku (1 I 1917 r.) zaawansował na podporucznika 5 pułku piechoty Legionów Polskich. Września tysiąc dziewięćset osiemnastego roku (IX 1918 r.) rozpoczął działać w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) w Krakowie.

Osiemnastego listopada tysiąc dziewięćset osiemnastego roku został mianowany na kierownika Biura Prasowego w Polskiej Komendzie Wojskowej w Krakowie przez generała Bolesława Roja. Podczas walk o Przemyśl służył jako sztabowy oficer łącznikowy. Juliusz relacjonował obronę Lwowa i Kresów Wschodnich podczas walk polsko – ukraińskich. Naczelnym redaktorem tygodnika ” Żołnierz Polski ” został w grudniu tysiąc dziewięćset o