Karol Irzykowski

Karol Irzykowski – Biografia
Karol Irzykowski, a tak naprawdę Karol Franciszek Irzykowski narodził się dnia dwudziestego trzeciego stycznia 1873 roku we wsi Błażkowa, a tak dokładnie w folwarku Jasiony (obocznie Józefówka bądź Jesiony). Został on odziedziczony przez jego ojca. Rodzicami Karola byli ojciec Czesław Irzykowski oraz matka, Julianna z Ławrowskich Irzykowska, która była dzieckiem księdza obrządku greckokatolickiego. Cala rodzina nosiła tytuł szlacheckiej. Rodzicielka chłopca pieczętowała się herbem Sas, zaś ojciec dość popularnym wówczas herbem Ostoja. Irzykowski posiadał również rodzeństwo, a byli to: starszy brat Alfred, siostra Helena oraz Irena, która niestety zmarła rok po narodzinach. W roku 1881 sytuacja finansowa znacznie się pogorszyła, co mogło zwiastować przeprowadzkę. Tak właśnie się stało. Para sprzedała swój ziemski majątek w Jasionach. Czesław razem z Alfredem i Karolem przeniósł się do ukraińskiego miast Brzeżany, zaś Julianna i Helena postanowiły wynająć mieszkanie we Lwowie. Faktycznie doszło wtedy do rozpadu małżeństwa. W tym trudnym okresie życiowym Karol miał tylko osiem lat. W swoim czasie poprzednie miejsce zamieszkania poety w pewnym stopniu stało się tłem powieści ,,Pałuba”. Dworek po zakończeniu II wojny światowej ostatecznie został zburzony, zaś obecnie w jego miejscu znajduje się tartak. Jedynymi elementami, jakie zachowały się do dziś, były: aleja, drzewa oraz widoki na wzniesienie Liwocz oraz dolinę rzeki Wisłoki.
W 1881 roku ośmioletni Karol rozpoczął naukę w Wyższym Gimnazjum w Brzeżanach. Był on wtedy zdecydowanie młodszy od swoich koleżanek i kolegów. Całe szczęście nadrobił zaległości związane z edukacją. Pojawiło się u niego natomiast zaburzenie mowy, a tak dokładniej jąkanie, które sprawiało mu problem już do końca życia. To właśnie w tym gimnazjum Irzykowski po raz pierwszy został publicznie wyróżniony za dobrze napisane wypracowanie. Stworzył wtedy dwa utwory dramatyczne: ,,Dwaj bracia, czyli zemsta” oraz ,,Sobowtór” (dzieła nie zostały zachowane). Pisał także krótkie rymowane historyjki i wiersze. Gdy ukończył piątą klasę gimnazjalną, przeniósł się do szkoły w Złoczowie. Na podstawie tekstu polskiej bibliografki Barbary Winklowej, powody przeniesienia się były różne. Mógł być to na przykład fakt, że złoczowska szkoła była zdecydowanie lepsza. Wynikało to prawdopodobnie z niedługiej odległości od szkoły do domu matki, a także do domu ojca we wsi Wołczkowce i Mogiłki. Karol w tamtejszej szkole poznawał dzieła takich autorów jak Homer bądź Wergiliusz. Na lekcjach religii zaznał również kryzysu wiary.
Mniej więcej w połowie 1887 roku Karol Irzykowski ukończył klasę szóstą gimnazjum, a następnie przeprowadził się do Lwowa, gdzie zamieszkał ze swoją matką oraz siostrą. To właśnie tam wstąpił do C. K. Lwowskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa jako uczeń klasy siódmej. W tej szkole przyjaźnił się między innymi z późniejszym historykiem literatury, Wiktorem Hahnem. W tej samej klasie zaczął także interesować się literaturą ukraińską, a w szczególności cenił sobie twórczość poety Iwana Franki. Jedno z jego dzieł tego twórcy (baśń Franki ,,W pogoni za biedą”) zainspirowało go do stworzenia dzieła ,,Kuźnia bluźnierstw”. Te działania skłoniły go do niełatwych przemyśleń dotyczących poważnego zajęcia się filozofią i literaturą. W następnej klasie od swoich kolegów otrzymał nawet pseudonim ,,filozof’. Stworzył on tam swój pierwszy wiersz – ,,Do poety”.
W czerwcu 1889 zdał maturę, zaś w październiku zaczął studia germanistyczne na Wydziale Filozoficznym C. K