Klemens Janicki

Klemens Janicki urodził się 17 listopada 1516 roku w Januszkowie (jest to wieś zlokalizowana w województwie kujawsko – pomorskim. Inne formy jego nazwiska to Janik, Janeczko, Janicz, Januszkowski, Janicius, Janicjusz oraz Januscovius. Był polskim poetą, który pisał w języku łacińskim w epoce odrodzenia.

Pochodził z chłopskiej rodziny, stąd prawdziwe nazwisko nie jest do końca znane (on sam prawidłowego brzemienia prawdopodobnie nigdy nie słyszał). Wiadome jest tylko ono w języku łacińskim. Z tego względu pod swoimi utworami podpisywał się Janicius. Nauki pobierał w szkołach poznańskich i gnieźnieńskich. Wykształcił się w Akademii Lubrańskiego zlokalizowanej w Poznaniu, gdzie ogromny wpływ na edukację chłopca miał niemiecki humanista – Krzysztof Hegendorfin. Warto również pamiętać, iż placówka ta w ówczesnych czasach dorównywała poziomem, słynnej po dziś dzień, Akademii Krakowskiej. Ze względu na fakt, że ojciec pisarza nie był już w stanie dłużej płacić za jego lekcje, trafił później pod opiekę do wybitnych osób(bardzo bogatych mecenasów) tamtych czasów takich jak Stanisław Hozjusz oraz arcybiskup Andrzej Krzycki (tam był przez krótki czas bibliotekarzem) – to właśnie wtedy rozpoczął prace nad tworzeniem elegii jak na przykład ,,Ad Andream Cricium’’ czy też ,,Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskim’’. Wspierał on swojego ucznia finansowo, a także zabierał go na wiele wycieczek po Polsce, czym przygotowywał go do uczestniczenia w życiu politycznym. Łączyła ich przyjaźń. Krzycki umiera młodo, po zachorowaniu na niestety nieuleczalną chorobę.

Kolejnym ważniejszym punktem z życia młodego poety był dwór wojewody, który nazywał się Piotr Kmit. Był on również marszałkiem wielkim koronnym. Janicki przybył tam po śmierci przyjaciela. Klemens nie nawiązał z nim tak mocnej więzi jak z tym pierwszym. Możliwe, iż było to spowodowane niejednoznacznością ze strony mecenasa – był on bowiem wpływowy, jednak często kierował się prywatą. Jednak trzeba przyznać, że miał jak najbardziej pozytywny wkład w wychowanie i naukę młodego pisarza. To właśnie dzięki niemu poeta mógł spełnić swoje wielkie marzenie i pojechać na studia do Padwy – uniwersytetu włoskiego. Wydarzenie to miał miejsce w roku 1538. W kraju tym spotkał innych Polaków takich jak Andrzej Zebrzydowski, Piotr Myszkowski oraz Filip Padniewski. Dwa lata później (dwudziestego drugiego lipca) uzyskał tytuł doktora z filozofii. Ciekawostką jest fakt, iż dostał nagrodę poeta laureatus. Laur wręczył mu sam papież Paweł III. Ze względu na zły stan zdrowia niedługo potem postanowił powrócić do Polski.

Klemens Janicki zmarł bardzo młodo (bo już w wieku dwudziestu siedmiu lat) z powodu nieuleczalnej jak na tamte czasy choroby. Z tego