Leon Kruczkowski

"; życiu współpracował z prasą lewicową , między innymi z ” Nową wsią”, ” Epoką”, „sygnałami” i innymi. Dzięki tej współpracy ukazały się publikacje takie jak ” Dlaczego jestem socjalistą”, ” ” Człowiek i powszedniość” i inne. W 1939 roku Leon Kruczkowski brał udział w kampanii wrześniowej . W czasie drugiej wojny światowej trafił do obozu koncentracyjnego w Choszcznie oraz w Borne Sulinowo. Po wojnie wstąpił do PPR ( Polska Partia Robotnicza). Następnie założył miesięcznik literacki ” Twórczość” w Krakowie . W latach 1945-1948 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, gdzie był wiceministrem. Był bardzo znanym organizatorem życia kulturalnego w Polsce. Po wojnie Teatr Polski wystawił jego dramat pt. ” Odwety”. Było to w 1948 roku. Jest to dramat w trzech aktach. W pierwszym akcie poznajemy dom pułkownika kawalerii Okulicza, jego rodzinę i różne konflikty rodzinne na tle społeczno- politycznej walki. W akcie drugim główny wątek stanowi nieobecność syna Okulicz, Julka w domu. Perypetie związane z ojcostwem i w pewnym stopniu dramat młodego chłopca. W akcie trzecim , Julek wraca po ciężkiej operacji i jest nadzieja na utrzymanie go przy życiu. Julek przybrany syn Okulicza, bardzo źle traktowany przez ojczyma, dramaty rodzinne, biologiczny ojciec, który nie wie o istnieniu syna. Czy Julek przeżyje, jak potoczą się losy rodziny Okuliczów? Dwa lata po wystawieniu ” Odwetów” , zostaje wystawiony w Teatrze w Krakowie dramat pt. ” Niemcy”. Jest to jedna z najbardziej znanych sztuk Kruczkowskiego, choć do końca nie jest pewne jego autorstwo. Dramat ten był wielokrotnie wystawiany w Polsce, a także poza krajem, w Berlinie, w Wiedniu, w Paryżu, w Tokio, w Pradze i innych miastach. Był też wydawany w ośmiu językach obcych. Akcja utworu toczy się w domu niemieckiego profesora Sonnenbrucha. Wszystko dzieje się w czasie drugiej wojny światowej. Składa się również z trzech aktów. Dramat ukazuje postawę profesora i innych Niemców, a także jego rodziny i znajomych. Profesor to wybitny naukowiec, który nie znosi faszystowskich metod, jest im przeciwny. Ucieka od rzeczywistości. Uchyla się od odpowiedzialności za to wszystko co się dzieje . Autor krytykuje bierną postawę profesora. Nie wolno milczeć , gdy giną ludzie. W 1950 roku został wybrany w skład Światowej Rady Pokoju. Był też sygnatariuszem apelu sztokholmskiego. W 1954 roku powstał dramat o tragedii Rosenbergów ” Juliusz i Ethel”, a rok później wystawił sztukę ” Odwiedziny”. Został pochowany w Warszawie w 1962 roku, w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach .