Leopold Buczkowski

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!

Kliknij

i ucz się szybciej!

Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak

Czytaj więcej

Leopold Buczkowski – polski prozaik, poeta, malarz, rzeźbiarz, grafik. Na początku swojej kariery literackiej pisał pod pseudonimem Paweł Makutra.

Życiorys:
Urodzony 15 listopada 1905 roku na pograniczu Podola i Wołynia we wsi Nakwasza obecnie leżącej na terytorium Ukrainy. Zmarł 27 kwietnia 1989 roku w wyniku powikłań po zapaleniu płuc w Szpitalu Klinicznym im. Dzieciątka Jezus w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu w Skolimowie.

Rodzice: Tomasz Buczkowski i Anna z domu Zając. Ojciec był stolarzem – snycerzem. Matka była córką organisty.

Rodzeństwo: Był trzecim dzieckiem Tomasza i Anny. Miał sześcioro rodzeństwa. Pięciu braci Józefa Tomasz (ur. 1899r.), Stefana (ur. 1902r.), Mariana (ur.1910r.), Tadeusza (ur.1918r.), Zygmunta (ur.1920r.) oraz jedną siostrę Wandę (ur. 1916r.). Jego dwaj bracia Tadeusz i Zygmunt zginęli w 1944 roku podczas rzezi ludności polskiej w Podkamieniu. Jego brat Marian również obiera karierę pisarza.

Żona: Maria z domu Paprocka. Żonę poznaje w majątku Sulikowskich na Podolu w 1943. Razem pracują w konspiracji. 16 kwietnia 1944 roku biorą ślub w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu. Maria zmarła cztery lata po mężu i spoczęła razem z nim na cmentarzu w Skolimowie.

Dzieci: Tadeusz (ur.14.05.1945r.), Agnieszka (ur.15.02.1956r.)

Leopold uczy się w szkole ludowej w zaborze austriackim w Nakwaszy dopóki jego rodzina nie przenosi się do Podkamienia. Natępnie uczęszcza do gimnazjum w Brodach, ale prawdopodobnie go nie kończy. W 1925 roku wyjeżdża do Bielska by uczyć się rysunku w Państwowej Szkole Przemysłowej. W 1928 i 1929 odbywa służbę wojskową w 5 Dywizjonie Pancernym w Krakowie, jednak zostaje z niej zwolniony ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Podejmuje wtedy pracę taksówkarza. Leopold Buczkowski zaprzyjaźnił się z Marianem Kratochwilem i razem z nim spędzali wakacje w rodzinnym domu Leopolda w Podkamieniu. To właśnie Marian był pierwszym nauczycielem rysunku dla Buczkowskiego. Ich przyjaźń trwała do śmierci Leopolda.
W 1928 roku studiuje w Krakowie jako wolny słuchacz polonistykę. W latach 1930 -1933 studiuje jako wolny słuchacz w warszawskiej ASP. Z powodu braku pracy w 1934 roku wraca do rodzinnego Podkamienia. Uruchomił tam warsztat snycerski a także kierował teatrem amatorskim. Przystąpił do Lwowskiego Związku Artystów Grafików i zajął się drzeworytem i litografią. Uczestniczył w Drugiej Międzynarodowej Wystawie drzeworytu, a także miał swoją indywidualną wystawę we Lwowie w 1936 roku. Niestety większość jego prac zaginęła, a nieliczne, które ocalały są przechowywane w Ossolineum.
Literacki debiut Buczkowskiego przypada na 1936 roku, kiedy to na łamach „Gazety Polskiej” pod pseudonimem Paweł Makutra ukazał się jego wiersze „Upał” i „Lato”. Wtedy też rozpoczął pracę nad powieścią „Wertepy”.
Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął walkę w partyzantce. Został wzięty do niewoli, ale udało mu się uciec. Schronił się w Podkamieniu i rozpoczął pracę w konspiracji pod pseudonimem „Buk”. Po masakrze ludności polskiej na Wołyniu ucieka do Warszawy na Żoliborz, gdzie ukrywa się wraz z żoną podczas powstania warszawskiego. Po upadku powstania małżeństwo zostaje aresztowane. Maria trafia do obozu przejściowego w Pruszkowie, a Leopold miał być wywieziony do Niemiec. Udaje mu się uciec z transportu i ukryć się w małej wsi pod Jeżowem.
W 1945 roku Małżeństwo przenosi się do Krakowa, gdzie dostaje posadę redaktora technicznego w „Przekroju”.
W 1947 roku zostaje wydana jego debiutancka powieść

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

by czytać dalej, podaj adres e-mail!

Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(

Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta

Dołącz do ZDAY i czytaj bez limitu!

Podaj poniżej swój adres e-mail

Wyrażam zgodę na otrzymywanie od EDU Games S.A., ul. Nowopogońska 98, 41-250 Czeladź, NIP: 6252475036, KRS: 0000861152, REGON: 387109330 (dalej jako "Administrator") newslettera, czyli informacji o tematyce związanej z edukacją i szkolnictwem oraz ofert handlowych lub/ i reklamowych za pośrednictwem komunikacji e-mail i telefonicznej. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do otrzymywania newslettera lub/i ofert. Podstawa prawna przetwarzania danych to wyrażenie zgody, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a. RODO. Twoje dane będą przechowywane o momentu wycofania zgody. Masz prawo do dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Masz prawo wycofać swoją zgodę w dowolnym momencie, bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Wycofanie zgody jest możliwe poprzez kontakt z Administratorem na adres e-mail: [email protected] lub naciśniecie przycisku "wypisz się" znajdującego się w wiadomościach e-mail od nas.

Rozwiń

"; � „Wertepy”. Zostaje dostrzeżona przez krytyków w zbiera liczne pochwały, ale i słowa krytyki.
Leopold podejmuje się pracy jako ilustrator książek oraz rozpoczyna współpracę w krakowską oficyną „Książka” i warszawską Spółdzielnią Wydawniczą „Książka”.
Buczkowscy w 1950 roku przenieśli się do Warszawy do Konstancina, gdzie mieszkała część rodziny m.in. brat Stefan, Marian, siostra Wanda i matka Anna. Leopold znalazł pracę w „Przyjaciółce” a także zajmował się ilustrowaniem i projektowaniem okładek. W 1954 roku wydaje swoją drugą powieść „Czarny potok”, która zebrała lepsze recenzje niż „Wertepy” i została uznana za najważniejsze dzieło Buczkowskiego. Powieść została nawet przetłumaczona na kilka języków m.in. angielski, niemiecki, węgierski, chorwacki i przez jakiś była lekturą w szkole średniej. Od tej pory Buczkowski był zaliczany do autorów awangardowych, eksperymentalnych.

Twórczość:
– 1947r. – „Wertepy” – pierwsza powieść. Powstała już 10 lat wcześniej, jednak dopiero w tym roku udało się ją opublikować, jednak jej fragment „Miasnyci” ukazał się w „Sygnałach” w 1938r.
– 1954r. – „Czarny potok” – uznany, za najważniejsze dzieło autora. Powstało najprawdopodobniej już w 1947 roku,
– 1957r. – „Dorycki krużganek” – suplement do „Czarnego potoku”
– 1959r. – „Młody poeta w zamku” – zbiór opowiadań
– 1966r. – „Pierwsza świetność”
– 1970r. – „Uroda na czasie”
– 1974r. – „Kąpiele w Lucca”
– 1975r. – „Oficer na nieszporach” – suplement do „Kąpieli w Lucca”
– 1978r. – „Kamień w pieluszkach” – suplement do „Kąpieli w Lucca”
– 1984r. – „Wszystko jest dialogiem” – za te książkę otrzymał Nagrodę „Miesięcznika Literackiego”.
– 1989r. – „Proza żywa”
– 1989r. – „Żywe dialogi” – współautorem jest Zygmunt Trziszka
– 2001r. – „Dziennik wojny”

Główną cechą jego twórczości jest autentyczność, naturalizm, dosadność i plastyczność obrazu oraz pominięcie wszelkich podstawowych zasad prozy. Jego powieści w głównej mierze dotyczą wydarzeń w I i II Wojny Światowej.

Dorobek artystyczny Buczkowskiego po części została zniszczona podczas wojny lub zagubiła się. Kilka jego drzeworytów znajduje się w Ossolineum we Wrocławiu, sześć obrazów jest przechowywanych w Bibliotece Narodowej w Warszawie w Magazynie Ikonografii, a pozostała część jego dzieł jest w posiadaniu jego rodziny i znajomych. Jego dzieła zostały wystawione w Galerii Studio w Warszawie na przełomie lat 1994/1995, czyli już po jego śmierci. Wystawa nosiła tytuł „Gry plastyczne”.

Powstały również dwa filmy poświęcone życiu i twórczości Leopolda Buczkowskiego: „Wieczysty wrot” (1983r.) oraz „Wyrazić siebie” (1985r.). Ich reżyserem i scenarzystą był Ignacy Szczepański.

Odznaczenia:
Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1956 roku. W 1979 roku otrzymał nagrodę I stopnia Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości. W 1980 roku otrzymał Krzyż Komandorski Prezesa Orderu Odrodzenia Polski. W 1985 roku został wyróżniony Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”

Sprawdź również:

Leopold Buczkowski

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

Dodaj komentarz jako pierwszy!