Lermontow Michaił

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!

Kliknij

i ucz się szybciej!

Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak

Michaił Lermontow (1814- 1841) urodził się w Moskwie w zamożnej, szlacheckiej rodzinie. Potomni uznają Go za najwybitniejszego przedstawiciela epoki rosyjskiego romantyzmu. W wieku 3 lat został osierocony przez matkę, w sytuacji, w której ojciec nie poświęcał Mu znacznej liczby czasu był wychowywany przez babkę. Małżeństwo Jego rodziców było zdecydowanie nieudane. W domu kładziono znaczny nacisk na wychowanie młodego Michaiła, dzięki staraniom babki miał szansę na rozwój, którą skwapliwie wykorzystał dlatego też posiadł znajomość języków: niemieckiego oraz francuskiego. Lermontow podróżował wraz z babką m.in. na Kaukaz i eskapady te wywarły znaczny wpływ na życie oraz twórczość pisarza. Od 1828 roku studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, zaś w 1832 roku odbył podróż do Petersburga gdzie szkolił się w szkole podchorążych., którą to zakończył w 1834r. w stopniu podporucznika kawalerii. Lermontow sympatyzował z dekabrystami, co znalazło odzwierciedlenie w Jego twórczości. Pierwszym dziełem pisarza, które zostało ogłoszone drukiem był „ Hadżi Abrek” który ukazał się w 1835 roku. Lermontow sympatyzował z Puszkinem, w 1837 roku ukazał się poemat ku czci Puszkina w którym Lermontow oskarża elity petersburskie o śmierć genialnego twórcy. Władze carskie nie mogły zostawić tego płazem dlatego też Lermontow został aresztowany, zaś później przeniesiony do Armii na Kaukazie. Lermontow był awanturnikiem, wielokrotnie się szermował i w końcu od szabli zginął, dokładniej z ręki Mikołaja Martynowa, kompana ze szkoły podchorążych. Bardzo cenię sobie zwłaszcza pozycję „Bohater naszych czasów”, która to książka była pierwszą rosyjską powieścią psychologiczną. Powieść była tworzona w okresie 1837- 1840. Trudno mówić o dojrzałym okresie twórczości, pisarza który dożył zaledwie 37 lat, jednak warsztat pisarza był niezwykle dopracowany, nawet w momencie kiedy stworzył dane dzieło analizował je pod kątem niedociągnięć, potrafił wracać, doskonalić, szlifować. Perfekcjonizm twórcy zaprowadził Go na wyżyny maestrii, ostatni rok pokazał jaki potencjał drzemie jeszcze w tym człowieku, ile jeszcze mógłby stworzyć gdyby nie przedwczesna śmierć. Ostatni okres swego życia pisarz spędził w Czeczenii oraz w Dagestanie, zginął w Piatigorsku. Mieszkańcy Kaukazu po dziś dzień są wdzięczni Lermontowowi gdyż nikt wcześniej jak też nikt po Lermontowie nie poświęcał tyle wysiłku by opisać ten region. Lermontow zakochał się w Kaukazie od pierwszego wrażenia, opisywał w wierszach oraz w poematach. Pisarz początkowo uważał iż polityka caratu względem Kaukazu jest właściwa, zachwycał się jego romantyczną egzotyką. W 1837 roku kiedy jechał na zsyłkę na Kaukaz, określał to miejsce mianem „ciepłej Syberii”, nie był więc zrozpaczony. Nie rozpaczał że będzie przechodził katorgę, gdyż większą wag

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

by czytać dalej, podaj adres e-mail!

Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(

Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta

Dołącz do ZDAY i czytaj bez limitu!

Podaj poniżej swój adres e-mail

Wyrażam zgodę na otrzymywanie od EDU Games S.A., ul. Nowopogońska 98, 41-250 Czeladź, NIP: 6252475036, KRS: 0000861152, REGON: 387109330 (dalej jako "Administrator") newslettera, czyli informacji o tematyce związanej z edukacją i szkolnictwem oraz ofert handlowych lub/ i reklamowych za pośrednictwem komunikacji e-mail i telefonicznej. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do otrzymywania newslettera lub/i ofert. Podstawa prawna przetwarzania danych to wyrażenie zgody, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a. RODO. Twoje dane będą przechowywane o momentu wycofania zgody. Masz prawo do dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Masz prawo wycofać swoją zgodę w dowolnym momencie, bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Wycofanie zgody jest możliwe poprzez kontakt z Administratorem na adres e-mail: [email protected] lub naciśniecie przycisku "wypisz się" znajdującego się w wiadomościach e-mail od nas.

Rozwiń

"; gę przywiązywał do faktu iż pozna lepiej miejsce gdzie za młodych lat wyjeżdżał z babką, że w końcu już jako dojrzały twórca będzie mógł szerzej spojrzeć na ten obszar. Gdy wędrował na zsyłkę w 1840 roku jechał tam jako człowiek rozgoryczony, niespełniony, bezskutecznie poszukujący sensu istnienia. Jeśli zechcemy zanalizować kaukaskie utwory Lermontowa dojdziemy do przekonania iż utożsamia On podmiot liryczny z własną osobą. Inteligencja rosyjska doby XIX w. konfrontowała swoją rosyjskość zarówno względem Europy Zachodniej jak też Wschodu poprzez który twórcy Ci rozumieli Kaukaz, Lermontow utożsamiał Zachód z kultem „małego kaprala” czyli Napoleona Bonaparte, zaś Kaukaz odpowiadał za fatalistyczny element pisanych przez twórcę utworów. Lermontow konkludował iż bezpodstawny okazuje się bunt przeciwko przeznaczeniu. Pisarz jest niezwykle odważny, zrywa w swoich utworach z ideologią carskiej Rosji, przez co okaże się twórcą niezrozumiałym. Zachód u Lermontowa był kojarzony ze starością, jednakże Wschód a więc w tym znaczeniu opisywany przez nas Kaukaz również nie był pozbawiony cech starości. Duże wrażenie robi również malarstwo Lermontowa, potrafił On wyrazić emocje bohatera którego opisywał również przy pomocy malarstwa, obrazu na płótnie.Moim ulubionym wierszem autorstwa Lermontowa jest „ Nieporozumienie”, jest to utwór opisujący parę kochanków, którzy przez to że byli zbyt dumni rozeszli się, ujrzeli się na powrót po śmierci w niebie lecz byli już zbyt daleko od siebie. Bojąc się wyznać względem siebie miłość skazali się na skreślenie tego wszystkiego co było pomiędzy nimi. Krytycy sztuki twierdzą że gdyby Lermontow nie parał się pisaniem to zostałby zapamiętany jako doskonały malarz, pozostały opisy, dzienniki ludzi którzy znali Lermontowa z Jego dziecinnych lat i jawi się jako postać od małego z kredą w ręku, starającego się rysować, widać że było to dla Niego ważne już wtedy. Malarstwo Lermontowa niestety nie zachowało się do naszych czasów. Pozostało po Nim parę obrazów olejnych, akwareli, indywidualnych rysunków, także karykatur. Ważne w tych pracach jest to że Lermontow opisywał je, wskazywał jakie skutki zamierzał osiągnąć poprzez takie kreski a nie inne. Lermontow jawi się jako buntownik, nigdy nie darzył sympatią autokratów, Lermontow był naturalistą, w Jego czasach twórcy odchodzili już od monumentalności obrazów, natomiast nie zakwitł jeszcze w pełni modernizm. Lermontow charakteryzował się wręcz fotograficzną pamięcią, co również przyczyniło się do tego iż Jego obrazy były niezwykle dobre. Pierwszym nauczycielem Lermontowa był akwarelista, nie dziwi więc, iż znajdywał się On do końca swych dni pod wpływem takiego stylu, Jego obrazy były niezwykle czyste, dokładne, oddające rzeczywistość. W malarstwie artysty Kaukaz rysuje się jako obszar romantyczny.

Sprawdź również:

Lermontow Michaił

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

Dodaj komentarz jako pierwszy!