Marian Hemar właściwie Jan Marian Hescheles – urodzony 5 kwietnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 11 lutego 1972 w Dorking pod Londynem. Polski poeta, dramaturg, komediopisarz, satyryk, autor tekstów piosenek i tłumacz poezji.
Pseudonimy literackie: Jan Mariański, Marian Wallenrod, Harryman, O’Mega i inne
Rodzice: ojciec – Ignacy (był wydawcą gazety codziennej „Chwila”), matka – Berta (była siostrą ojca Stanisława Lema)
Rodzeństwo: Henryk Hescheles – urodzony 5 grudnia 1886 pisarz, dziennikarz, tłumacz oraz krytyk literacki i filmowy
Fryderyk – młodszy brat
Maria – starsza siostra, zginęła w warszawskim getcie
Małżeństwa: Maria Modzelewska – ślub odbył się w 1936 roku, a rozstali się w sierpniu 1936 roku, jednak formalnie ich małżeństwo zostało unieważnione w 1956 roku. Maria była aktorką i piosenkarką
Caroll Ann Eric (Caja Herman) – Dunka żyjąca w USA, była tancerką i aktorką. Ich małżeństwo zostało zawarte 18 lipca 1946 roku w Londynie (formalnie Herman był wtedy mężem Modzelewskiej, w związku z tym zawierając drugie małżeństwo popełnił bigamię)
Życiorys
Marian Herman urodził się w rodzinie żydowskiej. Uczęszczał do VII Gimnazjum we Lwowie. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia na wydziale medycyny i filozofii na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Studiów jednak nie ukończył. Następnie wyjechał do Włoch na trzy miesiące i pisał stamtąd korespondencje „Z Włoch” do Gazety Porannej. W latach 1918-1920 brał udział w walkach o Lwów. W 1925 roku przeprowadził się do Warszawy i podjął pracę w kabarecie „Qui Pro Quo”, „Banda” oraz „Cyruliku Warszawskiem” (pracował wspólnie z Julianem Tuwimem).
Pod koniec czerwca 1926 roku, podczas pobytu we Lwowie podjął nieudaną próbę samobójczą strzelając do siebie z rewolweru. Okazjonalnie startował w rajdowych wyścigach samochodowych.
W latach 1934 – 1935 pełnił funkcję dyrektora teatru Nowa Komedia założonego wspólnie ze Stefanem Jaraczem i Marią Modzelewską.
W 1935 roku w Warszawie przyjął sakrament chrztu, stając się katolikiem. W związku z tym został skreślony z ewidencji gminy żydowskiej. W 1936 roku poślubił swoją pierwszą żonę – Marię Modzelewską.
We wrześniu 1936 roku, po wybuchu II Wojny Światowej uciekł do Rumunii, ponieważ był poszukiwany przez gestapo, a w latach 1940-1941 dostał się do Palestyny i Egiptu, gdzie walczył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich w stopniu starszego strzelca. Został przydzielony do Wydziału Prac Kulturalno – Oświatowych Biura Opieki nad Żołnierzem. Z rozkazu gen. Sikorskiego w 1942 roku został przeniesiony do Londynu i przydzielony do pracy w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji. W Ministerstwie zajmował się między innymi zwalczaniem propagandy niemieckiej i angielskiej. Po wojnie pozostał już w Londynie, gd
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
zie w klubie emigrantów polskich prowadził teatrzyk polski oraz „Teatr Hermana” (jednoosobowy, cotygodniowy kabaret radiowy na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, w którym wygłaszał wierszowane, satyryczne komentarze odnoszące się do bieżących wydarzeń.
W 1946 roku ożenił się po raz drugi. Jego żoną została Caroll Ann Eric.
Do końca życia mieszkał w Leith Hill w Dorking w hrabstwie Surrey. Po śmierci jego ciało zostało spopielone, a jego prochy pochowane na cmentarzu Coldharbour.
Twórczość
Pierwszą działalność artystyczną podjął się w czasie studiów parając się satyrą, a jego pierwsze wiersze zostały opublikowane w 1922 roku. Po osiedleniu się w Warszawie współpracując z Julianem Tuwimem, Janem Lechoniem i Antonim Słomińskim stworzył wiele skeczy, dowcipów i szopek literackich.
Marian Herman jest autorem ponad 3000 niezwykle popularnych piosenek, do których sam komponował muzykę. Jego piosenki śpiewali między innymi: Adolf Dymsza, Zula Pogorzelska, Hanka Ordonówna, Andrzej Bogucki i inni. Teksty jego piosenek nawiązują do fatalnej, dramatycznej miłości, życia codziennego. Nie bał się żartu i satyrycznego komentarza. Jedna z jego piosenek pod tytułem „Ten wąsik” była przyczyną interwencji ambasadora Niemiec w Warszawie.
Herman jest autorem setek wierszy, kilkunastu sztuk i słuchowisk radiowych.
Działalności nie zaprzestał nawet w czasie wojny. W wojsku prowadził pracę kulturalno – oświatową. Razem z ppłk. Mieczysławem Młotkiem redagował pismo Brygady Strzelców Karpackich oraz był kierownikiem polskich audycji w Radiu Cair.
W jego poezji wyraźnie przewijały się dwa nurty: żartu i satyry oraz refleksji i tęsknoty. Był bezkompromisowy i do końca wierny prawdzie i sprawiedliwości. Był urzeczony polskością i Lwowem, a jego utwory objęte cenzurą PRL.
Herman by autorem satyr, fraszek i parodii. Zajmował się również przekładami poetyckimi (przełożył wszystkie sonety Szekspira i połowę ód Horacego), pisaniem sztuk teatralnych. Nie obca była mu również proza – pisał reportaże, eseje i felietony. Napisał traktat polityczny o Hitlerze.
Nagrody:
1959 rok – laureat nagrody przyznawanej przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie
1966 rok – Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta przyznany przez władze emigracyjne
1967 rok – nagroda przyznana przez londyński „Dziennik Polski” za całokształt twórczości dramatycznej, rewiowej i teatralnej na emigracji
1969 rok – Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku
1970 rok – złota odznaka honorowa Koła Lwowian w Londynie
1972 rok – 22 stycznia w swoim domu został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
W celu upamiętnienia Mariana Hermana jego nazwiskiem nazwano ulice w Krakowie (1991 r.), Warszawie (2009 r.) i Gdańsku (2012 r. ) oraz rondo we Wrocławiu (2015 r.)
Dodaj komentarz jako pierwszy!