Mark Twain

Mark Twain, właściwie Samuel Langhorne Clemens, to amerykański pisarz, pochodzenia szkockiego. Urodził się w dniu 30 listopada 1835 r. we Floridzie, zaś w wieku pięciu lat przeniósł się z rodziną do miejscowości Hannibal.
Gdy miał dwanaście lat być zmuszony do zaprzestania nauki w związku ze śmiercią ojca. Rozpoczął pracę jako chłopiec na posyłki w drukarni, natomiast później uczył się, aby zostać zecerem. Kolejne umiejętności, jakie uzyskał to uprawnienia pilota parostatków na Missisipi. W powieści autobiograficznej „Życie na Missisipi” przedstawił te przeżycia. Istnieje również przekonanie, że pseudonim pisarza powstał w tym okresie jego życia, gdyż mark twain oznacza „zaznacz dwa (sążnie głębokości)” w żargonie używanym przez pilotów parowców rzecznych.

W okresie wojny secesyjnej Twain walczył jako żołnierz po obu stronach . Zdezerterował nie tylko z armii Unii, ale również z wojsk Konfederacji.
Następnie przeniósł się na Zachód, gdzie w Nevadzie zatrudnił się w kopalniach srebra. Później pracował również jako poszukiwacz złota w Kalifornii.
W tym czasie rozpoczął również dorywczą pracę jako dziennikarz. Dzięki opowiadaniu z 1865 r. „O sławnej skaczącej żabie z Calaveras” zdobył rozgłos, co umożliwiło mu zatrudnienie w 1867 r. w charakterze reportera i korespondenta przy grupie turystów z Ameryki, którzy na statku Miasto Kwarków podróżowali po Europie. Pobyt pisarza umożliwiły fundusze gazety Alta California i New York Tribune. Cała wyprawa znalazła swój opis w książce Twaina pt. „Prostaczkowie za granicą” z 1869 r.
Kolejne lata upłynęły pod znakiem podróży, w czasie których pisarz był przede wszystkich prelegentem na terenie Stanów Zjednoczonych.
W 1870 r. zamieszkał w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych w Buffalo, a następnie w Hartford. Założył rodzinę, żeniąc się z Olivią Langdon i angażując się w jej środowisko. Na jego dalsze życie zawodowe wpływ miał William Dean Howells.
Dzieło pisarza „Pod gołym niebem” opisuje wątki autobiograficzne i przedstawia trudne życie osadników oraz obraz Ameryki. Natomiast książka „Włóczęga za granicą” zawiera przeżycia autora z czasu kolejnej podróży po Europie, w czasie której zwiedził Niemcy, Szwajcarię i Włochy.

Pierwsza powieść Twaina „Pozłacany wiek” z 1873 r. powstała we współpracy z Charlesem D. Warnerem.
W latach 1877-1882 powstał cykl Epos rzeki Missisipi, na który składały się: „Przygody Tomka Sawyera”, „Przygody Hucka Finna” oraz „Życie na Missisipi”. Utwory te zawierały opis Ameryki z okresu drugiej połowy XIX wieku.