Melchior Wańkowicz

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Melchior Wańkowicz, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Melchior Wańkowicz (później przez rodzinę nazywany Kingiem) urodził się 10 stycznia 1892r. W rodzinnych Kałużycach pod Mińskiem. Niestety, we wczesnym dzieciństwie stracił oboje rodziców. Ojca Melchiora w 1892r., i matkę Marię ze Szwoynickich w 1895r. Jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym (1863-1864). Był najmłodszy z rodzeństwa, którego miał trójkę: Reginę, zwaną Reginową, Witolda, zwanego Tolem; oraz Czesława. Po śmierci rodziców został wysłany na wychowanie do dworu babki od strony matki, który znajdował się w Nowotrzebach, na Kowieńszczyźnie. Pobyt ten opisywał w swoim dziele „Szczenięce lata”.

Mając 11 lat rozpoczął naukę w Gimnazjum Pawła Chrzanowskiego w Warszawie. Już w wieku szkolnym interesował się polityką. Brał udział w strajku szkolnym w 1905r, był także członkiem, a potem sekretarzem generalnym, Trójzaborowej Organizacji Narodowej Młodzieży Szkół Średnich „Przyszłość”. Między rokiem 1909 a 1911 redagował tajne pismo „Wici”. Od 1911r. studiował w krakowskiej Szkole Nauk Politycznych oraz, równocześnie, prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Co prawda, prawo skończył dopiero po wojnie, w roku 1922 w Warszawie. Przez okres studiów podobnie jak w liceum angażował się w politykę i był członkiem różnych organizacji konspiracyjnych.

Podczas I wojny światowej z początku tylko pomagał Polakom w Rosji, lecz między rokiem 1917 a 1918 walczył w I Korpusie w Rosji. W maju 1918r. po buncie przeciwko Sojuszu dowództwa z Niemcami został wsadzony do więzienia. W tym okresie jego żona Zofia z Małagowskich (zwana Królikiem), z którą ożenił się 18 lutego 1916r., przynosiła mu ciepłe posiłki do celi.

W 1919r. urodziła się pierwsza córka Melchiora i Zofii Krystyna (zwany Don Kichotem, niezaspokojonym Pytonem, Strusiem). Niestety, przyszła na świat chora na astmę. Rodzina Wańkowiczów zamieszkiwała wtedy małe mieszkanko na Elektoralnej, bez ogrzewania i elektryczności. Ich druga córka Marta (zwana Tili, Tirliporkiem, Kmiotkiem-Roztropkiem, Sancho Pasą) przyszła na świat w Jerce, domu brata Melchiora, Tola. Wiedli tam spokojne życie, lecz niedługo musieli z powrotem wrócić do warszawskiego mieszkania.

Melchior został sekretarzem „Kuriera Porannego”, lecz po przeczytaniu fałszywego artykułu na temat jednego z jego znajomych rzucił redakcję. Potem rozpoczął karierę akwizytora. W późniejszym czasie pracował jako naczelnik Wydziału Prasowego i Widowiskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1924r. Wańkowicz wraz z grupą innych osób założył Towarzystwo Wydawnicze „Rój”, które z czasem przekształciło się w niezależne wydawnictwo, którego Melchior był udziałowcem. W tym mieszkaniu dziewczynki pisały swoje pierwsze wiersze. Tutaj też rodzina miała swoje pierwsze zwierzątka: jeża, myszy, tkacze australijskie i zwierzątka akwariowe. Krysia i Marta bardzo polubiły wieś. Stało się to dzięki bliskiej przyjaźni państwa Wańkowiczów z Lechnickimi, mającymi liczne posiadłości na Chełmszczyźnie.

Tuż przed wybuchem przewrotu majowego (1926) Melchior rzucił pracę w Ministerstwie i już po wybuchu z rodziną wyjechał na Litwę, do majątku jego siostry Reginy w Jodańcach. Zostawiając żonę i córki w bezpiecznych rękach sam rozpoczął karierę reporterską. W latach 1926-1927 odbył swoją pierwszą podróż w charakterze dziennikarskim do Meksyku, gdzie pisał reportaże wydane w 1927r. w formie książkowej pt.: „W kościołach Meksyku”.

Po powrocie do Polski Wańkowiczowie mogli już sobie pozwolić na postawienie domu, nazywanego pieszczotliwie „Domeczkiem”. Tutaj ich rodzina powiększyła się o psa Gawła i kotkę Malwinkę. Melchior wraz z córkami uczęszczał wtedy do klubu kajakowego i na pokładzie „Kuwaki” przemierzali polskie wody. W latach 30. XX w. pisarz działał jako doradca reklamowy. Jest autorem słynnych haseł „cukier krzepi”. W 1933r. wyjechał w podróż do ZSRR, z której wrażenia opisywał w „Opierzonej rewolucji”, która podkreślała „plusy” zmian wprowadzonych w tamtym ustroju. W roku 1935 Wańkowicz wraz z najmłodszą Tili popłynęli na wakacje do Prus Wschodnich. Jako relacja z tej podróży powstała książka „Na tropach Smętka” opowiadająca

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!