Michel De Montaigne

W dzisiejszej podam biografię pisarza Michela Eyquema de Montaignea oraz podam za projektodawcę czego jest uważany.
Michel Eyquem de Montaigne narodził się 28 lutego 1533 roku w Château de Montaigne (na zamku Montaigne), a skonał 13 września 1592 roku w tej samej miejscowości, gdzie się urodził. Był on francuskim twórcą i filozofem humanistą. Twierdzi się, że jest on jednym z najważniejszych przedstawicieli renesansu. W latach 1557-1570 był radcą parlamentu w Bordeaux, natomiast w latach 1581-1585 był burmistrzem. Jego najistotniejszy utwór w roku 1676 trafił do indeksu ksiąg zakazanych, a była to kompozycja o tytule „Próby”. Montaigne jest uważany za pomysłodawcę nowego gatunku literackiego, a mianowicie eseju. Michel był najwcześniejszym z Eyguemów, który porzucił stare nazwisko i zapoczątkował używanie jako nazwiska tytułu zamku. Michel de Montaigne dostał jako rodziców chrzestnych ludzi najuboższych, a na czas karmienia został umieszczony na wsi, żeby powiązać się z warstwą społecznie najniższą. Kiedy zaczął gaworzyć, jego ojciec ściągnął wychowawcę Niemca. Nie mawiał on po francusku, ale za to był znakomitym latynistą. Domownicy i służba również musiała odzywać się do Michela po łacinie. Ojciec kształcił go w duchu łagodności, bez wykorzystywania przymusu, ponieważ chciał zapewnić synowi swobodny rozwój. Nie korzystał z kar cielesnych, a ponadto, żeby omijać szkodliwy wstrząs zarządził budzenie syna łagodnymi dźwiękami muzyki. Kiedy Michel był w wieku sześciu lat, został oddany do kolegium w Bordeaux, a w tamtym czasie była to prawdopodobnie najlepsza szkoła we Francji. Na szczególne życzenie ojca Michel został zwolniony z wielu przepisów regulaminu i obdarowany opieką prywatnych nauczycieli. Został zapisany do jednej z wyższych klas, dzięki znajomości łaciny. Nie nawiązał styczności z rówieśnikami, ponieważ nie znał języka francuskiego. Jego pierwszymi książkami były Metamorfozy Owidiusza, Eneida Wergiliusza, komedie Terencjusza i Plauta. Odgrywał również w łacińskich tragediach, które pisali jego profesorowie. Po ukończeniu kolegium Montaigne jeszcze przez około dwa lata został w Bordeaux, gdzie uczestniczył w wykładach wydziału sztuk wyzwolonych, inaczej filozofii. Przywódcami tych wykładów byli jego dawni nauczyciele z kolegium: Antoni Govéan, Mikołaj Grouchy i Marc-Antoine Muret. Na studniach w Paryżu dopełnił swoje wykształcenie. Dokładnie nie wiadomo, kiedy miał miejsce jego najwcześniejszy pobyt w Paryżu. Jednak wiadomo, że edukował się u Hadriana Turnèbe (filolog klasyczny), którego wiele razy rozpamiętuje w „Próba