Miguel Cervantes

W niniejszym opracowaniu przyjrzymy się sylwetce Miguela de Cervantes y Saavedra. Ten urodzony prawdopodobnie w dniu 29 września 1547 r. w Alcala de Henares, tworzący w renesansie, pisarz hiszpański zyskał światową sławą przede wszystkim dzięki swojemu dziełu pt. „Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy”.
Wywodził się on z ubogiej rodziny szlacheckiej. Jego dziadek don Juan de Cervantes był z wykształcenia prawnikiem i opuścił swoją żonę i rodzinę. Ojciec Miguela – Rodrigo de Cervantes był medykiem i cyrulikiem, zaś matką była dona Leonor de Cortinas. Mieli oni siedmioro dzieci, z których Miguel był czwarty. Cała rodzina przeprowadziła się w 1551 r. z Alcala de Henares do Valladolid. Ojciec pisarza został umieszczony w więzieniu w związku z niespłaconymi długami, z którego został wypuszczony w roku 1553. Następnie rodzina Cervantesa przeniosła się do Kordoby. Miguel uczęszczał do szkoły Alonso de Vierasa przez dwa lata, a następnie chodził do kolegium jezuickiego.
Pisarz w 1564 r. zamieszkał w Sewilli, a następnie – od 1566 r. – w Madrycie, gdzie uczył się u znanego humanisty Juana Lopeza de Hoyos.
Miguel wziął udział w nielegalnym pojedynku Antonia de Sigura, za co został zaocznie skazany i musiał opuścić Madryt. Następnie przeprowadził się do Rzymu, gdzie został szambelanem na dworze Acquavivy. Niedługo po tym wstąpił do hiszpańskiego regimentu, który stacjował w Neapolu. Wziął udział w bitwie w zatoce Lepanto w 1571 r., gdzie walczył pomimo gorączki. Został zraniony w pierś oraz lewą rękę, która była niesprawna przez resztę jego życia. Szybko wrócił jednak do służby wojskowej, stacjonując m.in. w Neapolu.
Po czterech latach został zwolniony ze służby, by w drodze powrotnej do ojczyzny trafić do niewoli. Został schwytany przez korsarzy berberyjskich, którzy następnie sprzedali go bejowi Algieru. Kilkakrotnie próbował ucieczki, jednak nie został za nie ukarany, co być może było zasługą listów polecających od księcia de Sessa i Don Juana, które miał przy sobie. Pozostawał uwięziony przez pięć lat i dopiero w 1580 r. jego rodzina go wykupiła.
Po powrocie z niewoli Cervantes trafił do wojska i stacjonował w Portugalii, po czym zakończył na zawsze swoją karierę wojskową. W międzyczasie romansował z mężatką Ana de Villafranca, z którą miał córkę. Po opuszczeniu armii wziął ślub z Cataliną de Salazar y Palacios, która była właścicielką majątku w małej wsi w La Manchy. Aby zarabiać na życie, zajął się wyłącznie pisaniem, co nie przynosiło jednak wielkich pieniędzy.
Miguel Cervantes zaczął tworzyć m. in. dramaty, gdyż żył w okresie rozkwitu teatru hiszpańskiego. Znamy dwa z jego ówczesnych dzieł: „Życie w Algierze” i „La Numancia”.
Znikome zarobki z pracy literackiej sprawiły, że Cervantes pod