Narcyza Żmichowska

Narcyza Żmichowska – Biografias
Narcyza Żmichowska narodziła się czwartego marca 1819 roku w Warszawie. Jej rodzina ziemiańska nie była zamożna, gdyż wydziedziczyła ona babcię. Ojciec Narcyzy, Jan Żmichowski, pracował jako sekretarz żupy solnej w miejscowości Nowe Miasto nad Pilicą. Miejscem narodzin autorki była wspomniana przedtem Warszawa, gdyż to właśnie tam przewieziono jej rodzicielkę, która umarła trzy dni po porodzeniu dziecka. Narcyza wobec tego była wychowywana przez swoich krewnych na Podlasiu. Uczyła się ona w pensji Zuzanny Wilczyńskiej, osoby spokrewnionej z jej matką. Za jakiś czas Narcyza Żmichowska pobierała także naukę w instytucie Guwernantek w Warszawie, gdzie jej mentorką była Klementyna Hoffmanowa (z domu Tańska). Żmichowska, pomimo wyższości nauczycielki, skrytykowała jej postępowania i metody nauczania na temat moralności kobiet. W wieku dziewiętnastu lat dziewczyna sama została guwernantką, czyli nauczycielką domową w rodzinie hrabiów Zamoyskich.
Podczas wizyty w Paryżu, gdyż to właśnie tam wyjechała rodzina Zamoyskich, Narcyza spotkała swojego brata Erazma, który wyemigrował do Francji po wybuchu powstania listopadowego. Pobyt u rodziny hrabiów oraz lewicowe poglądy Erazma odegrały znaczną rolę w życiu Żmichowskiej. Zaczęła ona wówczas odczuwać pewnego rodzaju krytykę na temat spraw arystokracji. Kobieta, zgodnie z przekonaniem brata Narcyza zaczęła pobierać naukę na studiach w paryskiej Bibliotece Narodowej. Podczas tych studiów poznawała dzieła takich twórców, jak : August Wilhelm Schlegel, Adam Mickiewicz, Johann Fichte, Gottfried Leibniz, a także Friedrich von Schelling oraz Immanuel Kant. Była ona także jedną z pierwszych kobiet, jakie uczestniczyły w zgromadzeniach Akademii Francuskiej.
Narcyza powróciła do ojczyzny podczas jesieni 1839. Podczas tej podróży miała okazję odwiedzić Wielkopolskę, gdzie zapoznała się z bardzo wpływowymi osobami, takimi jak historyk Jędrzej Moraczewski oraz autorka książek dla ludu, Bibianna Moraczewska. Po konwersacji dotyczącej poglądów, Żmichowska wywnioskowała, że wszystkie warstwy społeczeństwa składają się na naród, a rozkojarzonemu przez koleje losu chłopu należałaby się oświata. Kobieta zaczęła się interesować również sprawą walki o niezależność Rzeczpospolitej. Podczas pobytu we Francji ukształtowały się u niej różne doświadczenia i poglądy. Narcyza od tamtego czasu dosyć się zmieniła: została wówczas osobą ekscentryczną, dumnie i śmiało głoszącą swoje przekonania wśród ludzi. Często można było ją zauważyć palącą publicznie cygaro, co zdecydowanie nie było wzorowym zachowaniem przykładnej kobiety, wobec czego nie uchodziło jej to zbyt dobrze. Jej dobre wykształcenie oraz umiejętności lingwistyczne bardzo szybko pozwoliły jej na znalezienie pracy. Zaczęła ona wykonywać pracę jako guwernantka czworga potomków Stefana Kisieleckiego w majątku pod Łomżą. Narcyza nierzadko podróżowała do Warszawy, gdzie organizowała spotkania z tamtejszymi intelektualistami. Kariera literacka autorki rozpoczynała się na kartach polskiego noworocznika ,, Pierwiosnek”, gdyż to tam były publikowane jej pierwsze utwory. Poza tym, Narcyza Żmichowska zamieszczała swoje dzieła także w czasopismach: ,,Pielgrzym” oraz ,,Przegląd Naukowy”, g