Paul Claudel

Paul Claudel był znanym francuskim poetą, dramaturgiem i dyplomatą. Był również młodszym bratem słynnej rzeźbiarki Camille Claudel. Największą sławę zyskał dzięki swoim dramatom pisanych wierszem. Często w nich podkreślał swoją wiarę i swój pobożny katolicyzm. Claudel sześciokrotnie był nominowany do literackiej Nagrody Nobla. Było to w latach 1926, 1937, 1941, 1950, 1951 oraz 1955, jednak za żadnym razem nie udało mu się zostać jej laureatem.
Paul Claudel przyszedł na świat 6 sierpnia 1868 roku w Villeneuve-sur-Fère we Francji. Urodził się on w rodzinie pracującej jako rolnicy oraz urzędnicy państwowi. Jego ojcem był Louis-Prosper. Pracował on jako bankier zajmujący się kredytami hipotecznymi oraz transakcjami bankowymi. Jego matką zaś była Louise Cerveaux. Pochodziła ona z rodziny katolickich rolników i księży z Szampanii (prowizja w północno-wschodniej części Francji). Początek swojego życia Paul Claudel mieszkał w Szampanii. Pobierał on nauki w dwóch liceach: w Bar-le-Duc oraz Louis-le-Grand (w momencie, gdy przeniósł się z rodzicami do stolicy Francji). Mimo iż Claudel wywodził się z głęboko wierzącej katolickiej rodziny w latach młodzieńczych sam był niewierzący. Nagle nawrócił się jednak mając osiemnaście lat. Stało się to w Boże Narodzenie w roku 1886. Słysząc śpiew chóru w trakcie nieszporów w katedrze Notre Dame de Paris poczuł przypływ wiary. Później mówił o tym momencie, że: „W jednej chwili moje serce zostało poruszone i uwierzyłem”. Aż do śmierci był praktykującym katolikiem. Paul Claudel był studentem w paryskiego Instytutu Studiów Politycznych.
Ze względu na swoje nagłe i głębokie nawrócenie Claudel jako ścieżkę swojego życia rozważał wstąpienie do klasztoru benedyktynów. Jednak zrezygnował z tego rozpoczynając karierę we francuskim korpusie dyplomatycznym. Służył w nim w latach 1893- 1936. Z tego powodu bardzo dużo podróżował. Między innymi: w kwietniu 1893 roku jako wicekonsul poleciał do Nowego Jorku, a pół roku później w grudniu do Bostonu. Dwa lata później poleciał jako konsul do Chin i był tam francuskim konsulem do roku 1909. Będąc tam w czerwcu 1895 roku był konsulem w Szanghaju, w październiku rok później był wicekonsulem w Fuzhou. Był również w latach 1906-1909 konsulem w Tientsin, w grudniu 1909 w Pradze, w październiku kolejnego roku we Frankfurcie nad Menem, i październiku 1913 w Hamburgu oraz w Rzymie w latach 1915-1916. W latach 1917-1918 był pełnomocnikiem ministra w Rio de Janeiro. Wtedy to był odpowiedzialny za nadzór dostaw żywności z Ameryki Południowej do Francji. Dwa lata później zaś został wysłany do Kopenhagi. W latach 1921-1927 była ambasadorem w Tokio, a kolejne pięć lat w Waszyngtonie D.C. (z czego w ostatnim roku jako dziekan korpusu dyplomatycznego). Po Waszyngtonie zaś był trzy lata ambasadorem w Brukseli (do ro